Σ‘ εσένα επιστρέφω μία μία τις αστροφεγγιές που αξιώθηκα κι εκείνα τα δωρεάν φθινόπωρα τα πρωτοβρόχια της αγάπης τη θέα του Αμίλητου σ’ εσένα, τη Μαρία από χρόνο ερειπωμένο που τον κατάφαγαν τα δάκρυα και τους παλιούς φεγγίζει παραδείσους.
«Η ποίηση ήταν πάντα για μένα η πρώτη "ύλη", η ακατέργαστη, των βιβλίων μου, το μεταφυσικό στοιχείο της όρασής μου». Αυτό είχα γράψει στον συγκεντρωτικό της ποίησής μου τόμο Μαζεύω τα υπάρχοντά μου. Και είπα ακόμα πως «η ποίηση είναι το αρχέγονο υλικό της χαμένης μνήμης, ή αλλιώς, το περπάτημα της ψυχής πάνω στην άβυσσο». Σήμερα, που ο κύκλος της διαδρομής κλείνει και από την άκρη του χρόνου αναθεωρώ τη ζωή μου, αισθάνομαι πως μόνον αυτό θέλω να πω και πάλι.
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-446-173-8
Έτος έκδοσης:
2012
Πρώτη έκδοση:
2012
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
10,5 x 18,5
Σελίδες:
80
Βάρος:
90 γρ.
Η Μαρία Λαμπαδαρίδου-Πόθου γεννήθηκε στη Μύρινα Λήμνου. Είναι πτυχιούχος της Παντείου και της Σορβόννης, όπου, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, σπούδασε αισθητική και ιστορία θεάτρου.
Έχει γράψει μυθιστορήματα, ποίηση, διηγήματα και δοκίμιο. Επίσης, έχει γράψει θέατρο. Θεατρικά της έργα έχουν παιχτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Βιβλία της έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί στα γαλλικά, στα σουηδικά και στα αγγλικά, και διδάσκονται σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Τέσσερα διδακτορικά έχουν γίνει για τα βιβλία της.
Έχει τιμηθεί με τα βραβεία της Ομάδας των Δώδεκα, της Ακαδημίας Αθηνών και του Ιδρύματος Ουράνη.
Η ποιητική της συλλογή Μυστικό Πέρασμα προτάθηκε για το Αριστείο της Ευρώπης το 1991.
Συνεργάζεται με ημερήσιες εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Γιατί μας αφορά η ποίηση; Η ερώτηση αυτή έχει απαντηθεί πολλές φορές από τους ίδιους τους ποιητές και τους θεωρητικούς της λογοτεχνίας, αλλά το ερώτημα...
Ποίηση είναι η εποχή της ανθρώπινης ψυχής, όπου όλοι ξοδεύουν και τίποτα δεν εξαντλείται, μιας και κανείς δεν καταναλώνει. Το χθες δεν απειλείται με εξαφάνιση...
0
Αγορά
