Ο όρος «χαλιφάτο» και τα παράγωγά του χαρακτηρίζουν την απώτατη πολιτική και θρησκευτική εξουσία στο μουσουλμανικό κράτος των Αράβων, το οποίο εγκαθιδρύθηκε στην εγγύς και στη μέση Ανατολή μετά το έτος μετά Εγίραν (μ.Ε.) 10 (=632 μ.Χ.) και διατηρήθηκε ως το έτος 1258 μ.Χ., οπότε οι Μογγόλοι εισήλθαν στη Βαγδάτη καταλύοντας την εξουσία του Αββασίδη Χαλίφη. Αν και στην ουσία τα αραβικά «ορθόδοξα» χαλιφάτα υπήρξαν τρία (το «πατριαρχικό» της Μέκκας, των Ομαϋδών της Δαμασκού και των Αββασιδών της Βαγδάτης), ο ανώτατος αυτός τίτλος χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα και από διάφορες άλλες μουσουλμανικές δυναστείες, που συχνά αντιστράφηκαν τα προαναφερθέντα χαλιφάτα, ενώ τελευταίοι από όλους τους μεγάλους Μουσουλμάνους κατακτητές του ύστερου Μεσαίωνα οικειοποιήθηκαν τον τίτλο από το 1517 και εξής οι ίδιοι οι Οθωμανοί Σουλτάνοι, μετά την ενσωμάτωση της μαμελουκικής Αιγύπτου, όπου είχε καταφύγει ο Χαλίφης της Βαγδάτης μετά το 1258. Στο άρθρο αυτό εξετάζονται σύντομα η πρώτη περίοδος του «πατριαρχικού» χαλιφάτου (632-661), καθώς και η χαλίφεια του αρχηγέτη και ιδρυτή της δυναστείας των Ομαϋδών της Δαμασκού του Μωαβία Α' (661-680).
Έτος έκδοσης:
ΜΑΡΤΙΟΣ 2002
Σελίδες:
8
Σελίδα στο τεύχος:
38
Τεύχος:
67
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ένα σημαντικότατο τμήμα της σύγχρονης βιβλιογραφίας για τις σταυροφορίες και για το μεσαιωνικό Ισλάμ είναι αφιερωμένο στις τρεις θρυλικές μορφές του τουρκικού...
Το ζήτημα των Τσάμηδων αποτελεί μέχρι σήμερα ένα ιδιαιτέρως αμφιλεγόμενο ζήτημα διφυούς υπόστασης. Η μία πλευρά κάνει λόγο για ανθρώπους που συνεργάστηκαν...