Το πρώτο μέρος της ιστορικής αυτής αυτοβιογραφίας, με τίτλο Η Αρχή, εκδόθηκε τον Ιούνιο του 1941. Σε αυτό ο συγγραφέας διηγείται τα παιδικά και νεανικά του χρόνια στη Μαδρίτη στις αρχές τού 20ού αιώνα. Ήταν παιδί μιας οικογένειας που γνώρισε πολλές στερήσεις. Μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα του, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε σε μια μικρή σοφίτα κάποιας φτωχικής συνοικίας της Μαδρίτης. Σε ηλικία δεκατριών χρονών αναγκάστηκε να δουλέψει ως υπάλληλος σε μαγαζί και στη συνέχεια ως υπάλληλος σε τράπεζα. Εκείνη την εποχή έγινε μέλος του συνδικάτου και άρχισε να έχει τις πρώτες πολιτικές του ανησυχίες.
Το δεύτερο μέρος, με τίτλο Η Πορεία, εκδόθηκε τον Ιούλιο του 1943. Αναφέρεται στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει ο συγγραφέας στις διάφορες δουλειές του, στις νεανικές εκρήξεις του, στις πρώτες συγγραφικές του προσπάθειες, και κυρίως στις εμπειρίες του από τον πόλεμο στο Μαρόκο. Το 1920 κλήθηκε στο στρατό και στάλθηκε κατευθείαν στο Μαρόκο ως λοχίας. Για δύο χρόνια συμμετέχει σε ογδόντα μία στρατιωτικές επιχειρήσεις, αρρωσταίνει από τύφο, παρασημοφορείται δύο φορές και γνωρίζει από κοντά την ανέλιξη του Φράνκο και τη νίκη των ισπανικών δυνάμεων, μια νίκη που ισοδυναμεί με ήττα λόγω των τεράστιων απωλειών.
Το τρίτο και τελευταίο μέρος, με τίτλο Η Φλόγα, εκδόθηκε το Φεβρουάριο του 1946, και αποτέλεσε μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Σε αυτό ο Barea διηγείται τα σκληρά χρόνια προτού ξεσπάσει ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος, καθώς και τα δύο πρώτα χρόνια του εμφυλίου, από τον Ιούλιο του 1936 μέχρι το Φεβρουάριο του 1938, που ο ίδιος εγκατέλειψε την Ισπανία.
Το βιβλίο έγινε ιδιαίτερα αγαπητό στην Ισπανία, τόσο κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, που κυκλοφορούσε παράνομα, όσο και μετά τη μεταπολίτευση, αφού περιγράφει την πιο σημαντική περίοδο της ιστορίας της Ισπανίας μέσα από τη ζωή ενός πρωταγωνιστή των πιο θερμών γεγονότων της.
Μέσα από την προσωπική του ιστορία, περιγράφει τα χρόνια που μεσολάβησαν μετά τον πόλεμο στο Μαρόκο και τη δικτατορία του στρατηγού Πίο δε Ριμπέρα. Τη νίκη του Λαϊκού Μετώπου στις εκλογές του Νοέμβρη του 1935, τη στάση των αξιωματικών του στρατού, με επικεφαλής τον Φράνκο το 1936, την πολιορκία της Μαδρίτης από το Νοέμβρη του 1936 και την ιστορική αντίστασή της, όπως και πολλών άλλων ισπανικών πόλεων.
Αυτά τα δύσκολα χρόνια για τον ισπανικό λαό, ο Μπαρέα δουλεύει για την κυβέρνηση των Δημοκρατικών σαν υπεύθυνος λογοκρισίας, όπου και γνωρίζει τη δεύτερη γυναίκα του, μια Αυστριακή σοσιαλίστρια. Ανάμεσα στις αρκετές φορές διφορούμενες εντολές από τη Βαλένθια, όπου είχε καταφύγει η κυβέρνηση των Δημοκρατικών, και το δράμα που ζουν οι κάτοικοι της πολιορκημένης Μαδρίτης, ο Μπαρέα παραπαίει μεταξύ καθήκοντος και προσωπικών επιλογών.
«Η Φλόγα» ολοκληρώνει την τριλογία Ο αντάρτης. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1946 στην Αγγλία και πούλησε περίπου 6.000 αντίτυπα σε μόλις έξι μήνες.
Ο Arturo Barea γεννήθηκε στο Μπαδαχόθ της Ισπανίας το 1897 και πέθανε το 1957 στην Αγγλία. Αυτοδίδακτος συγγραφέας και δημοσιογράφος, με βαθιά λαϊκές ρίζες, πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, πήρε μέρος στον Πόλεμο του Ριφ στο Μαρόκο και στον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας, μέχρι το 1938 που αυτοεξορίστηκε στη Μεγάλη Βρετανία. Το πιο γνωστό έργο του είναι το Ο Αντάρτης, αυτοβιογραφία με τη μορφή μυθιστορήματος σε τρία μέρη, που έγινε παγκοσμίως γνωστό σαν μία από τις πιο αυθεντικές μαρτυρίες που έχουν γραφεί για τον ισπανικό εμφύλιο. Το βιβλίο γράφτηκε στα ισπανικά, αλλά η πρώτη του έκδοση έγινε στα αγγλικά από τον εκδοτικό οίκο Faber & Faber του Λονδίνου μεταξύ 1941 και 1946. Η πρώτη έκδοση στα ισπανικά κυκλοφόρησε το 1951 στο Μπουένος ¶ιρες. Στην Ισπανία η τριλογία κυκλοφορούσε για πολλά χρόνια παράνομα κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Φράνκο και μέχρι το 1977.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η επιθυμία μου είναι να τον ξαναπλάσω, πριν από καθετί άλλο, σαν ιδιοφυία και σαν χιουμορίστα, γατί σύμφωνα με την άποψή μου, ο πραγματικός Wilde εκφράζεται...
Η τέχνη του Γάλλου μεταϊμπρεσιονιστή ζωγράφου, λιθογράφου και εικονογράφου Ανρί ντε Τουλούζ Λωτρέκ (1864-1901) υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλής σ' όλη τη...
Περιγράφοντας την ηθική μεταμόρφωση του Τολστόι, ο Στέφαν Τσβάιχ έγραψε: «Ο πόνος της ανθρωπότητας, η παραμικρή θλίψη της θα γίνει αμετάκλητα η πιο προσωπική...