Την άνοιξη του 1941 ο Ελληνικός Στρατός δεν αντιμετώπισε με θάρρος τους Γερμανούς εισβολείς μόνο στα οχυρά και στην Κρήτη, αλλά και άλλες τοποθεσίες της πατρίδας μας. Η τελική ήττα οδήγησε αυτές τις περιπτώσεις στη σκιά, από την οποία η ιστορία οφείλει να τις απομακρύνει. Αυτή την αναγνώριση τη δικαιούνται προπάντων οι μαχητές οι οποίοι όχι μόνο στάθηκαν ακλόνητοι απέναντι στους εισβολείς, αλλά κατήγαγαν και σημαντικές επιτυχίες. Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν οι άνδρες της Μεραρχίας Ιππικού.
Έτος έκδοσης:
ΜΑΡΤΙΟΣ 2005
Σελίδες:
8
Σελίδα στο τεύχος:
32
Τεύχος:
103
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ο Χόμερ Λη ήταν ένας κινεζόφιλος Αμερικανός ο οποίος έζησε πριν από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν και υστερούσε σωματικά, διέθετε σιδερένια θέληση και εξαιρετικό...
Από τους λίγους Έλληνες στρατηγούς που επικράτησαν πολεμώντας με τους Ρωμαίους, πιο γνωστός είναι ο Πύρρος. Πολύ πιο θεαματική κι ουσιαστική ήταν, όμως,...
Έπειτα από τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, άρχισε μια ταραχώδης περίοδος, η οποία σημαδεύτηκε από αλλεπάλληλες δυναστικές διαμάχες. Η λεγόμενη Εποχή...