Στις μέρες μας -μέρες αδικίας, οργής αλλά και εντυπωσιακής τεχνολογίας- ο μέσος σκεπτόμενος άνθρωπος -αυτός που προσπαθεί να καταλάβει κάπως τον Κόσμο, τον εαυτό του και τους άλλους διαπιστώνει κάτι ανησυχητικό: οι κοσμοθεωρίες της σύγχρονης Φυσικής είτε εκφράζονται σε μια αδιαπέραστη μαθηματική γλώσσα είτε παραδοξολογούν («αρχή του χρόνου», «πολυ-σύμπαν» κ.λπ.) ή, πολύ χειρότερα, διατείνονται ότι οσονούπω φτάνουμε σε μια «θεωρία του παντός», όπου η επιστήμη δήθεν έφτασε στο τέλος της, όπως και η ιστορία και οι ιδεολογίες!
Το δοκίμιο, λοιπόν, αυτό γράφτηκε σκόπιμα στην ξεχασμένη μορφή του διαλόγου, διότι έτσι μπορεί να ασκηθεί καλύτερα εκείνο το de omnibus dubitandum, αμφιβολία για όλα - όπως άλλωστε και στον πραγματικό διάλογο, επίσης απόντα στις μέρες μας, όπου πολλοί φλυαρούν και λίγοι ακούνε. Ο διάλογος και η αμφιβολία βοηθούν να μη συνθλιβούμε από τον δογματισμό, από το κάθε λογής ιερατείο που προωθεί τους μύθους του με αδιαφανείς σκοπούς.
Στα αρχαία αυτά χώματα, όπου σήμερα βρισκόμαστε κι εμείς, η τέχνη του Διαλόγου έφτασε κάποτε σε αξεπέραστα ύψη - όχι μόνο στη Βουλή και στα Δικαστήρια, αλλά στη φιλοσοφία και τις επιστήμες. Θεμελιακά ερωτήματα, όπως «τι είναι γνώση», αναλύθηκαν σε διαλόγους-μνημεία, έτσι που ο απόηχος της δύναμης της μεθόδου τους έκαναν έναν Γαλιλαίο, 2000 χρόνια μετά, να γράφει σε μορφή διαλόγου τα έργα του - ορόσημα της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτοί οι αρχαίοι διανοητές -έστω κι αν σχολαστικισμός και προκαταλήψεις τούς διαίρεσαν σε προ- ή μετά-σωκρατικούς, σε φιλοσόφους ή σοφιστές- αποτελούν μια συνεχή καταιγίδα σκέψης που έφερε όλα σχεδόν τα θεμελιακά ερωτήματα της εποχής μας, αλλά και υπαινίχθηκε μια πλειάδα εναλλακτικών απαντήσεων. Ανάμεσά τους μια εκπληκτική μορφή: ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ, ιδιόρρυθμα μοναδική σκέψη που ακτινοβολεί προφητικά μέσα από τα ελάχιστα θραύσματά της που σώθηκαν.
Ο αναγνώστης θα κρίνει κατά πόσο τα ηρακλείτεια αποσπάσματα συνταιριάζουν -έστω υπαινικτικά και μόνο- με ορισμένες πρόσφατες επιστημονικές απόψεις που επιχειρούν μια νέα κοσμοθεώρηση: μια Φύση διαστρωμένη σε επίπεδα, όπου νόμοι και ιδιότητες αναδύονται από το ένα επίπεδο στο άλλο- σε αντιπαράθεση με το ακόμη κραταιό πρότυπο του αναγωγισμού. Είναι μια Φύση αλληλεπίδρασης και επικοινωνίας, «εν το παν» στα λόγια του Ηράκλειτου, ένα αδιάσπαστο σύνολο - σκεπτόμενα μέρη του κι εμείς.
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-446-019-6
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14Χ21
Σελίδες:
224
Βάρος:
366 γρ.
Ο Nίκος Tαμπάκης είναι Διπλ. Mηχ. EMΠ και Δρ. Φιλοσοφίας. Eίναι μέλος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Eταιρείας και της New York Academy of Sciences. Δημοσιεύσεις κυρίως στη θεμελίωση της Kβαντικής Θεωρίας και της φιλοσοφίας των επιστημών.
Bιβλία του:
Aπό την Ποίηση στη Λογική (Γκοβόστης, 1998)
Aπό τη Φυσική στη Mεταφυσική (4η έκδοση, Δαίδαλος-Zαχαρόπουλος, 2003)
Tο Όνειρο του Σωκράτη (Γκοβόστης, 2003)
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Στο επιστημονικό πεδίο της διοίκησης επιχειρήσεων είναι σύνηθες το φαινόμενο να χρησιμοποιείται το παράδειγμα επιτυχημένων διοικητικών στελεχών ως μελέτη...
Η ιστορία έχει επίσης πανανθρώπινο ενδιαφέρον, γιατί δείχνει τι μπορεί να συμβεί σε άνδρες και γυναίκες που εξαναγκάζονται να γίνουν πολίτες δεύτερης...
Ο Χρήστος Ευαγγελάτος (1897-1977), δήμαρχος Μεσολογγίου επί 30 έτη, βουλευτής, υπουργός, λογοτέχνης και νομικός, ανέδειξε και επανέφερε παγκοσμίως το θρύλο...
0
Ο Nίκος Tαμπάκης είναι Διπλ. Mηχ. EMΠ και Δρ. Φιλοσοφίας.
Αγορά
