Τα ερωτικά γράμματα που μας κληροδότησαν οι διάφοροι αιώνες απ‘ την αρχαιότητα ως τις μέρες μας, υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι ένα λογοτεχνικό είδος, που πάντα γοήτευε και κέντριζε την περιέργεια τού σύγχρονου αναγνώστη. Βέβαια, μέσα στην ερωτική αλληλογραφία όλων των καιρών υπάρχουν γράμματα ανόσια και σχολαστικά που μόνο την πλήξη και το ειρωνικό χαμόγελο προκαλούν. Υπάρχουν όμως κι άλλα που είναι πραγματικά αριστουργήματα ερωτικής ψυχολογίας και που ζωγραφίζουν μ’ αναλλοίωτα χρώματα το ανθρώπινο πάθος.
Ο παντοδύναμος έρωτας με την οποιαδήποτε μορφή του που πυρώνει τις αισθήσεις και φλογίζει την ψυχή, ο αδάμαστος έρωτας με τις μύριες εκδηλώσεις του, που στάθηκε πάντα και εξακολουθεί να ’ναι η αφετηρία τόσων περιπετειών, αυτός ενέπνευσε και τις επιστολές της Πορτογαλίδας μοναχής.
Για πρώτη φορά, ύστερα απ‘ τα κοινότυπα και συχνά ανούσια γράμματα, ακούγεται σ’ όλη της την έκταση η φωνή του αληθινού του τραγικού ερωτικού πάθους. Για πρώτη φορά παρακολουθούμε το οδυνηρό δράμα μιας γυναίκας που αγαπάει και υποφέρει πραγματικά, που δίνεται ολόκληρη με το κορμί της και την καρδιά της στο αίσθημα που την καίει και την εξαγνίζει.
Οι "Ερωτικές επιστολές της Πορτογαλίδας μοναχής" είναι ένας σταθμός στη λογοτεχνία του είδους αυτού, και η επίδρασή τους υπήρξε τεράστια σ‘ όλον το 18ο αιώνα.
Μετάφραση:
Γιώργος Πράτσικας
Είδος:
Βιβλίο
Τίτλος Πρωτοτύπου:
Lettres Portugaises Traduites en Francois
ISBN:
960-270-259-1
Αριθμός έκδοσης:
1η
Έτος έκδοσης:
2007
Πρώτη έκδοση:
1945
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14 x 21
Σελίδες:
88
Βάρος:
150 γρ.
...Θα μπορούσες να ευχαριστηθείς απ’ ένα Πάθος λιγότερο φλογερό απ’ το δικό μου; Θα βρεις, ίσως, περισσότερη ομορφιά, (κι όμως άλλοτε μου είπες πως ήμουνα αρκετά ωραία), μα ποτέ δε θα βρεις τόσον έρωτα - κι όλα τ’ άλλα τίποτα δεν αξίζουν. Μη γεμίζεις πια τα γράμματά σου από πράματα περιττά και μη μου γράφεις πια να σε θυμάμαι. Δεν μπορώ να σε ξεχάσω. Κι ακόμη δεν ξεχνάω που μ’ έκανες να ελπίζω πως θα ’ρχόσουν να περάσεις μαζί μου λίγον καιρό! Αλίμονο! Γιατί δε θέλεις να περάσεις με μένα όλη σου τη ζωή;
V
...Χαίρε, δεν μπορώ να αποχωριστώ αυτό το χαρτί - θα ’ρθει στα χέρια σου. Πώς θα ’θελα να ’χω κ’ εγώ την ίδια ευτυχία. Αλίμονο! Τρελή που είμαι, καταλαβαίνω καλά πως αυτό είναι αδύνατον.
Χαίρε, δεν αντέχω πια.
Χαίρε, αγάπα με πάντα - και κάνε με να υποφέρω ακόμα περισσότερα δεινά.
V
...Αχ! Διαφύλαξε τον εαυτό σου, μην εκθέτεις έτσι τις υπάρξεις μας, ξέχασε τους πόνους σου, όσο αγαπητοί κι αν σου είναι εξαιτίας μου - γι’ αυτό το λόγο μου είναι αβάσταχτοι και δεν μπορώ ν’ ανεχθώ πως υποφέρεις, προπάντων όσο θα με θεωρείς υπαίτιο της οδύνης σου.
Η πίστη της στον έρωτα δεν δικαιώνεται με σχήματα λόγου - υπάρχει σε πείσμα κάθε λογικής: «Δεν μετανιώνω που σε λάτρεψα και σου δόθηκα... Θέλω να ξέρει όλος ο κόσμος την ορμή του έρωτά μου. Δεν το κρύβω, και είμαι ενθουσιασμένη για όσα έκανα για σένα ενάντια σε κάθε αξιοπρέπεια. Η τιμή μου και η θρησκεία μου είναι να σ’ αγαπώ τρελά σ’ όλη μου τη ζωή, αφού σ’ αγάπησα...»
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Μια αληθινή τέχνη δεν μπορεί πια να θεωρήσει και να προσκυνήσει τα μικρά εικονίσματα που σύντριψε ο Nτοστογιέβσκη, ούτε να κλείσει πια το μυθιστόρημα μέσα...
Περιλαμβάνονται η νουβέλα Ο φόβος και τα διηγήματα Απρόοπτη αποκάλυψη ενός επαγγέλματος, Λεπορέλα, Η γυναίκα και το τοπίο, Ο παλαιοβιβλιοπώλης Μέντελ,...
Όταν διαβάζει κάνεις αυτές τις γραμμές, δεν πιστεύει στα μάτια του: είναι ένας πίνακας του φασισμού, της οικονομίας του, της κυβερνητικής πρακτικής του...