Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παρουσιάζει ο κ. Gary να πάσχουν, να οργίζονται, να ανδραγαθούν, να πεθαίνουν, κάνουν στις σελίδες του βιβλίου του μια θητεία, την ευρωπαϊκή τους θητεία, τη θητεία τους στο αίτημα και στην ιδέα μιας Ευρώπης (πάντα υπό την πολιτιστική έννοια της λέξης) ωριμότερης, συνεπέστερης προς τις αξίες που ανέδειξε ο πολιτισμός της, και πιο σύμμετρης με την αξία που λέγεται Άνθρωπος - μιας, αν επιτρέπεται η έκφραση, Ευρωπαϊκής Οικουμένης, όπου δεν θα υπάρχει ούτε το μίσος ούτε η ασχήμια της καρδιάς, ούτε η πείνα ούτε άνθρωποι που να κρυώνουν, αλλά θα υπάρχει Ελευθερία, «θα ’χει μουσική, θα ’χει βιβλία, θα ’χει ψωμί για όλους, και ζεστασιά αδερφική». Κι’ αν αυτό δεν είναι να ’ρθει ποτέ, γιατί «πώς να εξαναγκάσεις τα μερμήγκια να ξεκόψουν από το Δρόμο τους, το Δρόμο που εκατομμύρια άλλα μερμήγκια τον είχαν ακολουθήσει πριν από τούτα, και άλλα ακόμα εκατομμύρια μερμήγκια τον είχαν χαράξει» - πάντα μένει η άλλη θητεία: το χρέος του ανθρώπου που εγνώρισε την Κόλαση, να δείξει στους άλλους, να τους δείχνει συνεχώς, ακατάβλητα, πεισματικά, το Μέγα Σκότος της, για να τους κάμει, και αν ακόμα είναι ανίκανοι να φτάσουν στο Φως, ν’ ατενίζουν τουλάχιστον προς αυτό, έστω και ο καθένας τους μόνος.
Μετάφραση:
Δετζώρτζης, Νάσος
Είδος:
Βιβλίο
Τίτλος Πρωτοτύπου:
Education Europeene
ISBN:
978-960-446-035-9
Αριθμός έκδοσης:
2η
Έτος έκδοσης:
2007
Πρώτη έκδοση:
1947
Δέσιμο:
Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
14x21
Σελίδες:
248
Βάρος:
380 γρ.
«Μίλησέ τους για την πείνα και για το μεγάλο κρύο, για την ελπίδα και για την αγάπη...» λέει ο ετοιμοθάνατος Ντομπράνσκι. «Θα ’θελα να ’ναι περήφανοι για μας, και να ντραπούνε... Προσπάθησε... Άνοιξέ τους το στέρνο σου... το αντρίκιο το στέρνο σου... Θα ’θελα να μην το ξανακάμουν ποτέ...»
ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΣ
Tης Ελισαβετ Kοτζια / ekotzia@yahoo.gr
Είναι μυθιστόρημα που έχει χαραγμένα στο πρόσωπό του τα σημάδια του χρόνου. Και όμως είναι ένα έργο τρυφερά ρομαντικό, που εξυμνεί τον πολιτισμό μιλώντας για την ελπίδα στα πιο μαύρα χρόνια της ευρωπαϊκής ηπείρου. Η «Ευρωπαϊκή θητεία» είναι ένας μύθος ηθικός που υπερασπίζεται τα ανθρωπιστικά ιδεώδη: τη γενναιοδωρία, την αξιοπρέπεια, την ελευθερία, την πίστη στους κοινούς στόχους· είναι ένα έργο επικό που εκφράζει αγωνιστικά τη νοσταλγία μιας δημιουργικής Ευρώπης. Γράφτηκε μες στον πόλεμο από τον Γαλλοπολωνό Ρομαίν Γκαρύ, πρωτοείδε το φως στο ελεύθερο αγγλικό έδαφος και τιμήθηκε με το βραβείο των Γάλλων κριτικών το 1945 (εκδ. Γκοβόστης, 2007, σελ. 245).
Τον χειμώνα του 1943, ο 17χρονος Γιάνεκ κρύβεται στο δάσος του πολωνικού Βίλνο για να αποφύγει την τύχη των δυο μεγαλύτερων αδελφών του, οι οποίοι σκοτώθηκαν στη μάχη. Η πολιορκία του Στάλινγκραντ έχει αρχίσει. Ο Γιάνεκ θα βρει καταφύγιο σε μια μικρή ομάδα ανταρτών που έχει στους κόλπους της μαχητές από κάθε εθνικότητα. Κι εκεί θα γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο της Ζόσια, που εκδίδεται πληρώνοντας με το σώμα της τις πληροφορίες που συγκεντρώνει· θα γνωρίσει την ποίηση απ‘ τον αρχηγό της αντίστασης Ανταμ Ντομπράνσκι· θα γνωρίσει τον Μότσαρτ, τον Σοπέν και τον Σούμπερτ απ’ τον κατασκευαστή μουσικών παιχνιδιών Αουγκούστους Σρόντερ, Γερμανό αξιωματικό που έχει εμπλακεί σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να καταλάβει. «Ολοι αυτοί οι άνθρωποι που ο κ. Γκαρύ τούς παρουσιάζει να πάσχουν, να οργίζονται, να ανδραγαθούν και να πεθαίνουν», γράφει στον πρόλογο της ελληνικής έκδοσης του 1946 ο μεταφραστής Νάσος Δετζώρτζης, «κάνουν στις σελίδες του βιβλίου του μια θητεία, την ευρωπαϊκή τους θητεία, τη θητεία τους στο αίτημα και στην ιδέα μιας Ευρώπης (πάντα υπό την πολιτιστική έννοια της λέξης) ωριμότερης, συνεπέστερης προς τις αξίες που ανέδειξε ο πολιτισμός της, και πιο σύμμετρης με την αξία που λέγεται άνθρωπος, μιας, αν επιτρέπεται η έκφραση, Ευρωπαϊκής Οικουμένης, όπου θα υπάρχει Ελευθερία, «θα ‘χει μουσική, θα ’χει βιβλία, θα ‘χει ψωμί για όλους και ζεστασιά αδελφική»».
Μυθιστοριογράφος και σκηνοθέτης, ο Ρομαίν Γκαρύ (1914-1980) πήρε μέρος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως πιλότος συμμετέχοντας σε είκοσι πέντε αερομαχίες με τις δυνάμεις των Ελεύθερων Γάλλων του στρατηγού Ντε Γκωλ. Παρασημοφορήθηκε και μετά την απελευθέρωση εργάστηκε στο γαλλικό διπλωματικό σώμα, πρέσβης στη Βουλγαρία και την Ελβετία, και γενικός πρόξενος στο Λος Αντζελες. Δημοσίευσε τουλάχιστον τριάντα μυθιστορήματα και έλαβε δύο φορές το βραβείο Γκονκούρ για τα μυθιστορήματα «Οι ρίζες του ουρανού» το 1956 και «Η ζωή μπροστά σου» το 1975, έργο που κυκλοφόρησε με το ψευδώνυμο Εμίλ Αζάρ (και που η πραγματική ταυτότητά του αποκαλύφθηκε μόνο μετά τον θάνατό του).
Νέοι, μοιραίοι, έτοιμοι να τραγουδήσουν, να χορέψουν και να γλεντήσουν, έτοιμοι να λοιδορήσουν την ανοησία του αξιωματούχου της Γκεστάπο, Καρλ, έτοιμοι να παίξουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, έτοιμοι για σαμποτάζ και την έκδοση παράνομων εντύπων, οι ήρωες του Γκαρύ, αυτό το πολυεθνικό ψηφιδωτό που κρύβεται στο δάσος και που αγωνίζεται για ένα σακί πατάτες, γράφει ποιήματα και παίζει βιολί, μιλάει για τον Κίπλινγκ και τον Πούσκιν, αγωνίζεται για να ’ρθει το Φως, αγωνίζεται για την Ευρώπη της γνώσης, την Ευρώπη που έχει τα καλύτερα και ωραιότερα πανεπιστήμια του κόσμου, την Ευρώπη όπου γεννήθηκαν οι πιο μεγάλες ιδέες, αυτές που ενέπνευσαν τα πιο σπουδαία έργα - για την Ευρώπη που εκτείνεται από την Αγγλία μέχρι την Ουκρανία και από τη Ρωσία μέχρι την Ελλάδα, για την Ευρώπη λίκνο των ιδεών, λίκνο του πολιτισμού, λίκνο των γραμμάτων, λίκνο των τεχνών, λίκνο των οικουμενικών αξιών, λίκνο των θεμελιωδών ελευθεριών, λίκνο των ιερών και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Ο Romain Gary, με το ψευδώνυμο Romain Kacew, γεννήθηκε στη Βίλνα το 1914. Μεγάλωσε με την μητέρα του, η οποία του εμφύσησε μεγάλες ελπίδες για τη ζωή, τις οποίες θα διηγηθεί στο βιβλίο Η υπόσχεση της αυγής. Φτωχός, «κοζάκος, λίγο τάταρος διασταυρωμένος με Ιουδαίο», φτάνει στη Γαλλία σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών και εγκαθίσταται με τη μητέρα του στη Νίκαια. Μετά το τέλος των σπουδών του στη Νομική, υπηρετεί στην αεροπορία. Το 1940 συναντά τον στρατηγό Ντε Γκωλ. Η Ευρωπαϊκή Θητεία είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και εξεδόθη με επιτυχία το 1945 αναδεικνύοντας έναν σπουδαίο συγγραφέα-αφηγητή με στυλ αυστηρό και ποιητικό. Την ίδια χρονιά, διορίζεται στο Υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας. Λόγω του επαγγέλματός του διαμένει στη Σόφια, στη Λα Παζ, στη Νέα Υόρκη και στο Λος Άντζελες. Το 1948, δημοσιεύει το Le grand vestiaire και το 1956 του απονέμεται το βραβείο Goncourt για το Les racines du ciel. Ενώ ήταν πρόξενος στο Λος Άντζελες, παντρεύεται την ηθοποιό Jean Seberg, γράφει σενάρια και σκηνοθετεί δύο ταινίες. Εγκαταλείπει τη διπλωματία το 1961 και γράφει το Les oiseaux vont mourir au Perou (Gloire a nos illustres pionniers) και ένα χιουμοριστικό μυθιστόρημα, το Lady L., προτού εμφανιστεί με τα μακροσκελή διηγήματα: La comedie americaine και Frere Ocean. Μέσα από τα μυθιστορήματά του Au-dela de cette limite votre ticket n’ est plus valable (Πέρα από το σημείο αυτό το εισιτήριό σας δεν ισχύει πια), Clair de femme, Les cerfs-volants (Οι χαρταετοί) διαφαίνεται η αγωνία του για την παρακμή και τα γηρατειά. Η γυναίκα του αυτοκτονεί το 1970 και ένα χρόνο μετά αυτοκτονεί και ο ίδιος, αφήνοντας ένα γράμμα όπου αποκαλύπτει ότι κρυβόταν πίσω από το όνομα τού Emile Ajar, συγγραφέα επιτυχημένων μυθιστορημάτων όπως τα: Gros Calin, L’ angoisse du roi Salomon και La vie devant soi, για το οποίο έλαβε το βραβείο Goncourt το 1975.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Μια αληθινή τέχνη δεν μπορεί πια να θεωρήσει και να προσκυνήσει τα μικρά εικονίσματα που σύντριψε ο Nτοστογιέβσκη, ούτε να κλείσει πια το μυθιστόρημα μέσα...
[...] Να τουφεκίσουνε την Κυβέρνηση, να κρεμάσουνε όλους τους αστούς, να κάψουνε το Παρίσι, για να ξαναχτίσουν μια άλλη πόλη, την αληθινή πόλη του λαού....
0
Ο Romain Gary, με το ψευδώνυμο Romain Kacew, γεννήθηκε στη Βίλνα το 1914. Μεγάλωσε με την μητέρα του, η οποία του εμφύσησε μεγάλες ελπίδες για τη ζωή, τις οποίες θα διηγηθεί στο βιβλίο Η υπόσχεση της αυγής. Φτωχός, «κοζάκος, λίγο τάταρος διασταυρωμένος με Ιουδαίο», φτάνει στη Γαλλία σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών και εγκαθίσταται με τη μητέρα του στη Νίκαια. Μετά το τέλος των σπουδών του στη Νομική, υπηρετεί στην αεροπορία. Το 1940 συναντά τον στρατηγό Ντε Γκωλ. Η Ευρωπαϊκή Θητεία είναι το πρώτο του μυθιστόρημα και εξεδόθη με επιτυχία το 1945 αναδεικνύοντας έναν σπουδαίο συγγραφέα-αφηγητή με στυλ αυστηρό και ποιητικό. Την ίδια χρονιά, διορίζεται στο Υπουργείο Εξωτερικών της Γαλλίας. Λόγω του επαγγέλματός του διαμένει στη Σόφια, στη Λα Παζ, στη Νέα Υόρκη και στο Λος Άντζελες. Το 1948, δημοσιεύει το Le grand vestiaire και το 1956 του απονέμεται το βραβείο Goncourt για το Les racines du ciel. Ενώ ήταν πρόξενος στο Λος Άντζελες, παντρεύεται την ηθοποιό Jean Seberg, γράφει σενάρια και σκηνοθετεί δύο ταινίες. Εγκαταλείπει τη διπλωματία το 1961 και γράφει το Les oiseaux vont mourir au Perou (Gloire a nos illustres pionniers) και ένα χιουμοριστικό μυθιστόρημα, το Lady L., προτού εμφανιστεί με τα μακροσκελή διηγήματα: La comedie americaine και Frere Ocean. Μέσα από τα μυθιστορήματά του Au-dela de cette limite votre ticket n’ est plus valable (Πέρα από το σημείο αυτό το εισιτήριό σας δεν ισχύει πια), Clair de femme, Les cerfs-volants (Οι χαρταετοί) διαφαίνεται η αγωνία του για την παρακμή και τα γηρατειά. Η γυναίκα του αυτοκτονεί το 1970 και ένα χρόνο μετά αυτοκτονεί και ο ίδιος, αφήνοντας ένα γράμμα όπου αποκαλύπτει ότι κρυβόταν πίσω από το όνομα τού Emile Ajar, συγγραφέα επιτυχημένων μυθιστορημάτων όπως τα: Gros Calin, L’ angoisse du roi Salomon και La vie devant soi, για το οποίο έλαβε το βραβείο Goncourt το 1975.
Αγορά
