Ο Χρήστος Ευαγγελάτος (1897-1977), δήμαρχος Μεσολογγίου επί 30 έτη, βουλευτής, υπουργός, λογοτέχνης και νομικός, ανέδειξε και επανέφερε παγκοσμίως το θρύλο και τη δόξα της Εξόδου του Μεσολογγίου, η οποία συγκλόνισε την Ευρώπη και δημιούργησε το κίνημα του Φιλελληνισμού με προμάχους τον Βύρωνα, τον Ντελακρουά, τον Βίκτορα Ουγκώ και πλειάδα άλλων πνευματικών ανθρώπων και πολιτικών στον τότε πολιτισμένο κόσμο.
Ο Χρήστος Ευαγγελάτος με το σθένος του, το δυναμισμό του, την πολιτική και πνευματική ευστροφία του και τη χειμαρρώδη ρητορική του αναζωπύρωσε το Φιλελληνισμό στις δεκαετίες του ’20, του ’30 και του ’50 του παρελθόντος αιώνα, ήταν ο εμπνευστής της ανακηρύξεως του Μεσολογγίου ως «Ιεράς Πόλεως» το 1937.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του υπήρξε φίλος και συνεργάτης πρωθυπουργών, λογοτεχνών, πατριαρχών και άλλων πνευματικών ανθρώπων. Για την προσφορά του στο δημόσιο βίο ετιμήθη από την ελληνική πολιτεία, αρχηγούς ξένων κρατών και θρησκευτικούς ηγέτες με πληθώρα παρασήμων καταστάς ένας από τους πλέον παρασημοφορημένους δημόσιους άνδρες.
Υπήρξε, επίσης, πολυγραφότατος συγγραφέας σε ιστορικά και θρησκευτικά και κοινωνικά δοκίμια, θεατρικά έργα με θέμα τον Ιερό Αγώνα και με κορωνίδα την Ιστορία της «Ιεράς Πόλεως» του Μεσολογγίου, η οποία ήταν και παραμένει μοναδική πηγή για την μακραίωνη πορεία της πόλεως από της ιδρύσεώς της μέχρις τα μέσα του 20ού αιώνα.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 30 ετών από το θάνατό του αποφασίσαμε την επανέκδοση του εξαντληθέντος από μακρού τόμου της ιστορίας κατόπιν και της πολλαπλώς εκφρασθείσας επιθυμίας των Μεσολογγιτών και των φίλων και προσκυνητών της «Ιεράς Πόλεως».
Μεσολόγγι, Μάρτιος 2007
οι εγγονές του
Λαμπρινή Ιγγλέζου-Νασοπούλου
Μαρία Ιγγλέζου-Παπαγιαννοπούλου
Είδος:
Βιβλίο
ISBN:
978-960-446-033-5
Έτος έκδοσης:
2007
Πρώτη έκδοση:
2007
Δέσιμο:
Σκληρό εξώφυλλο
Διαστάσεις:
15X23
Σελίδες:
532
Βάρος:
1110 γρ.
Δήμαρχος Μεσολογγίου, πρώην υπουργός o Εγεννήθη 7 Ιουλίου 1897 εις Μεσολόγγιον. Συνεζεύχθη την Μαρίαν Τρικούπη. Τέκνα: εν θήλυ o Σπουδαί: Νομικά, πολιτικαί και οικονομικαί επιστήμαι, θεολογία, Πανεπιστήμιον Αθηνών o Σταδιοδρομία: Δημοσιογράφος, 1911-1958. Δικηγόρος, 1922-1923. Υποδιοικητής Γεν. Διοικήσεως Ηπείρου, 1921-1922. Από του 1925 εκλέγεται Δήμαρχος Μεσολογγίου. Το 1953 εξελέγη βουλευτής του Ελληνικού Συναγερμού εις Μεσολόγγιον. Υφυπουργός Συντονισμού επί της αποκαταστάσεως σεισμοπαθών Ιονίων Νήσων, 1953-1954. Διετέλεσε Γεν. Γραμματεύς Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδος, 1927-1940. Το 1955 ανεκηρύχθη ισόβιος επίτιμος Γεν. Γραμματεύς της Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων, της οποίας υπήρξεν ο ιδρυτής. Αντεπροσώπευσε την Ελλάδα εις όλα τα διεθνή συνέδρια Δήμων, 1927-1940. Διά την υπερτριακονταετή δημαρχιακήν υπηρεσίαν του ετιμήθη με το Χρυσούν Μετάλλιον του Β.Ε.Ι. Επίτιμος Δήμαρχος των πόλεων Μεσολογγίου και Ληξουρίου, επίτιμος δημότης Ρόδου. Άρχων Μέγας Νομοφύλαξ της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, 1963. Πρόεδρος του εν Αθήναις Συλλόγου «Οι Φίλοι του Παναγίου Τάφου», του Φιλολογικού Συλλόγου Μεσολογγίου «Αιτωλική Εταιρεία» και άλλων συλλόγων o Βιβλία: «Η έξοδος του Μεσολογγίου» (θεατρικόν), 1934. «Η πόλις του Μεσολογγίου και ο Ελευθέριος Βενιζέλος», 1936. «Ποίος ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοικήσεως εις τον ειρηνικόν αγώνα της λαϊκής ευδαιμονίας», 1936. «Οι Φιλέλληνες», 1937. «Εποποιία Μεσολογγίου», 1937. «Οι πέντε Μεσολογγίται πρωθυπουργοί της Ελλάδος», 1948. «Στο στρατόπεδο του Λυμπεροπούλου», 1950. «Πρόμαχοι της ελληνικής ελευθερίας», 1957. «Οι ναυμάχοι του 1821», 1957. «Η Μονή της Κεχριώνος του Ληξουρίου», 1958. «Η μουσική της Επτανήσου και οι ευεργέται της Κεφαλληνίας» 1959. «Το πάθος και η δίκη του Ιησού Χριστού», 1959. «Η αθάνατος φρουρά του Μεσολογγίου», 1961. «Ανάλυσις του εσωτερικού μας κόσμου», 1961. «Πώς είδα την Γερμανίαν», 1962. «Πώς είδα την Κύπρον», 1962. Πλείσται μελέται εις εφημερίδας και περιοδικά o Παράσημα: Ανώτερος Ταξιάρχης Γεωργίου Α . Ανώτερος Ταξιάρχης Φοίνικος. Χρυσούς Σταυρός Σωτήρος. Μετάλλιον στρατιωτικής αξίας. Μετάλλιον εξαιρέτων πράξεων (δις). Μεγαλόσταυρος Αρετής (Η.Α.Δ), Αξίας της Δυτικής Γερμανίας. Ανώτερος Ταξιάρχης Ιταλικού Στέμματος, Φινλανδικού Ρόδου, Πολωνικής Αναγεννήσεως, Σκενδέρμπεη (αλβ.), Αγ. Αλεξάνδρου (βουλγ.), Γερμανικού Ερυθρού Σταυρού. Ταξιάρχης Βρεταννικής Αυτοκρατορίας, Βελγικού Στέμματος, Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας, Κέδρου (λιβ.), Σουηδικού Αστέρος. Μεγαλόσταυρος Παναγίου Τάφου, Αγ. Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, Αποστόλου Πέτρου και Παύλου Πατριαρχείου Αντιοχείας o Ξέναι γλώσσαι: γαλλική.
Ελληνικόν Who’s who, Αθήνα, 1965
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η ιστορία έχει επίσης πανανθρώπινο ενδιαφέρον, γιατί δείχνει τι μπορεί να συμβεί σε άνδρες και γυναίκες που εξαναγκάζονται να γίνουν πολίτες δεύτερης...
Η Γαλλική Επανάσταση, που παραξένεψε με την ακάθεκτη αιφνιδιαστικότητά της εκείνους που στάθηκαν οι δημιουργοί και οι καρπωτές της καθώς κι εκείνους που...
Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου έλαβαν χώρα περισσότερες από τριάντα μάχες εκ παρατάξεως και ενέδρες στο χερσαίο χώρο. Οι περισσότερες από...
Παρίσι, 2 Δεκεμβρίου του 1804. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης στέφεται Αυτοκράτορας της Γαλλίας. Μόλις δέκα χρόνια έχουν παρέλθει από τη στιγμή που ο άσημος μα...
0
Αγορά
