Παρόλου που ο Βυζαντινός Στρατός διέθετε, ανέκαθεν, σώματα βαρέος ιππικού στις τάξεις του, οι κατάφρακτοι ή πλήρως θωρακισμένοι ιππείς απέκτησαν κεντρικό ρόλο στο δεύτερο μισό του 10ου αιώνα. Αποτέλεσαν, με αυτόν τον τρόπο, την αιχμή του δόρατος κατά την αντεπίθεση των Στρατηγών-Αυτοκρατόρων Νικηφόρου Β' Φωκά και Ιωάννη Τζιμισκή σε Ανατολή και Βαλκάνια, αντίστοιχα.
Έτος έκδοσης:
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2020
Σελίδες:
14
Σελίδα στο τεύχος:
8
Τεύχος:
270
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ένα σημαντικότατο τμήμα της σύγχρονης βιβλιογραφίας για τις σταυροφορίες και για το μεσαιωνικό Ισλάμ είναι αφιερωμένο στις τρεις θρυλικές μορφές του τουρκικού...
Η μάχη του Ρόσμπαχ αποτελεί ένα τακτικό αριστούργημα του Μεγάλου Φρειδερίκου και την κλασικότερη εφαρμογή του ελιγμού επί εσωτερικών γραμμών. Αν και οι...
Στην ιστορία των εμφύλιων συγκρούσεων της Ιαπωνίας ο Πόλεμος Γκενπεί κατέχει ξεχωριστή θέση, επειδή αποτέλεσε τον καταλύτη για τη μεταφορά της πραγματικής...
0
Αγορά
