Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Ελληνικός Στρατός βρισκόταν σε αναζήτηση του νέου όπλου με το οποίο θα αντικαταστατούσε τα, πεπαλαιωμένα πλέον, γαλλικά τυφέκια Gras με τα οποία ήταν εξοπλισμένος. Ανάμεσα στα όπλα που προτάθηκαν προς υιοθέτηση, περιλαμβανόταν και η επινόηση ενός ιδιοφυούς νεαρού Έλληνα, το «Όπλον Φιλιππίδου», πρωτότυπο του οποίου κατασκευάστηκε στο εξωτερικό με την υποστήριξη του Υπουργείου Στρατιωτικών. Στη συνέχεια, όμως, παράγοντες άσχετοι με τα χαρακτηριστικά και τις επιδόσεις του όπλου απέτρεψαν ακόμη και τη συμμετοχή του στη διαδικασία αξιολόγησης από τις αρμόδιες επιτροπές. Πολύ σύντομα, δε, ακόμη και το ιστορικό του όπλου διαγράφηκε από τις μνήμες όλων, αποτελώντας έκτοτε και μέχρι πολύ πρόσφατα -οπότε και εντοπίστηκε το πρωτότυπο του τυφεκίου στα χέρια ξένου συλλέκτη- ένα μυστήριο, για το οποίο μόνο ελάχιστες (και συχνά παραπλανητικές) πληροφορίες υπήρχαν διαθέσιμες.
Έτος έκδοσης:
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016
Σελίδες:
12
Σελίδα στο τεύχος:
22
Τεύχος:
238
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΜΑΪΟ ΤΟΥ 1940, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ, ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΒΑΣΙΣΘΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΤΟΠΙΚΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΟΝΤΑΝ...
'ΗΜΟΥΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΧΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΙΡΑ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΝ ΤΑ ΠΛΗΡΩΜΑΤΑ...