Συχνά, κατά την παρουσίαση του αγώνα της Παλιγγενεσίας, υπάρχει η τάση να υποβαθμίζεται αρκετά το 1823, τρίτο της Ελληνικής Επανάστασης, τόσο σε επίπεδο χερσαίων όσο και ναυτικών επιχειρήσεων. Παρατηρείται, λοιπόν, ένα μειωμένο ενδιαφέρον εξέτασης όσον αφορά την περίοδο από τη θριαμβευτική καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη (φθινόπωρο του 1822) μέχρι την απόβαση του Ιμπραήμ στον Μοριά (Φεβρουάριος του 1825). Εντούτοις, το έτος αυτό χαρακτηρίστηκε από την ταυτόχρονη εισβολή τουλάχιστον πέντε οθωμανικών εκστρατευτικών σωμάτων, παράλληλα με τον στόλο, με στόχο την απηγή καταστολή των ραγιάδων. Σημαντικότερη από ολές ήταν αυτή του Μουσταή, φιλόφοξου Αλβανού ηγεμόνα του πασαλικίου της Σκόρδας, το καλοκαίρι του 1823, η οποία απείλησε σοβαρά τους Έλληνες με πλήρη καταστροφή.
Έτος έκδοσης:
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2016
Σελίδες:
12
Σελίδα στο τεύχος:
44
Τεύχος:
236
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η μάχη της Καστιγιόν, το 1453, ήταν η τελευταία μιας πολύχρονης και πολυαίμακτης σύγκρουσης που διήρκησε λίγο περισσότερο από έναν αιώνα και ονομάστηκε...
Η ασπίδα, το "κυκλοτερές αμυντήριον όπλον" σύμφωνα με το ερμηνευτικό λεξικό των αρχαιοελληνικών στρατιωτικών όρων της Διεύθυνσης Εκδόσεων του ΓΕΣ (έκδοση...
Αλέξανδρος Μακρής, ΟΙ ΚΗΡΥΚΕΣ ΤΗΣ ΙΔΕΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ: ΠΑΛΑΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ, ΑΝΑΠΗΡΟΙ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1912-1940): ΠΡΟΝΟΙΑ, ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ, ΜΝΗΜΗ,...