Προτού ακόμη κλείσει τα δέκα του χρόνια, ένα ανήλικο παιδί θα υποστεί το μαρτύριο των βασανιστηρίων και θα υποβληθεί σε μια απάνθρωπη δοκιμασία. Τώρα, ενώ ήδη πλησιάζει τα εβδομήντα, η πληγή στο λαιμό του παραμένει ακόμη ορατή. Είναι αυτό το ίδιο φρικαλέο τραύμα που δέχτηκε από κάποιο φανατισμένο ακόλουθο του Ναζισμού και συνεργάτη της αιμοβόρας Γκεστάπο.
Σ’ αυτή την τρυφερή ηλικία, την ίδια εφιαλτική και φρικαλέα στιγμή κατά την οποία το κοφτερό νυστέρι χαράζει όλο πιο βαθιά το φάρυγγά του, τη μοιραία τούτη στιγμή που νιώθει τον κόσμο γύρω να σβήνει όπως η ίδια η ζωή του, το ουρλιαχτό του δήμιου ακούγεται σαν μανιασμένο λιοντάρι: «Κομούνα, θα σου πιω το αίμα!»

Σημείωμα του συγγραφέα 13
Σύντομη αναφορά
στους «Άθλιους της Κατοχής»
Η άλλη άποψη 15
Θείος Ιαβέρης
Ο πολυμήχανος «Πρωταγωνιστής» 19
Eπιστροφή στην Aίγινα
Πρόλογος 21

1. Χρόνια Ειρήνης 41
2. ο Θείος, η γιαγιά και ο Πόλεμος 66
3. Στις Πύλες του τρόμου (α) 98
4. Στις Πύλες του Τρόμου (β) 136
5. Ματωμένη Καταιγίδα! 169
6. Ο Πόλεμος μετά τον Πόλεμο 223
7. Η Νύχτα Του Εφιάλτη (α) 266
8. Η Νύχτα Του Εφιάλτη (β) 287
9. Η Δίκη Παρωδία 306
10. Ελπίδα στη Ζωή 342
11. Ταξίδι στο Άγνωστο 365
12-1. «Απόδραση στο Σκοτάδι» 385
12-2. «Εσχάτη Προδοσία!» 398
13. Εν Πλω 407
14. Κοινωνία σε Χάος 435
15. Η Τελική Σύγκρουση 444
16. Επίλογος
Στον Τόπο Του «Εγκλήματος»
...Mατωμένα Ίχνη 471

Σύντομη αναφορά
στους «Άθλιους της Κατοχής»
Η άλλη άποψη
εν συντομία

Προτού ακόμη προλάβει να μετρήσει τα δέκα του χρόνια, ένα ανήλικο παιδί θα υποστεί το μαρτύριο των βασανιστηρίων και θα υποβληθεί σε απάνθρωπη δοκιμασία. Τώρα, ενώ πλησιάζει τα εβδομήντα, η πληγή στο λαιμό του παραμένει ορατή όσο ποτέ. Είναι αυτό το ίδιο φρικαλέο τραύμα που δέχτηκε από κάποιον φανατισμένο ακόλουθο του Ναζισμού και συνεργάτη της αιμοβόρας και αιμοδιψούς Γκεστάπο.
Σε αυτή την τρυφερή ηλικία των δέκα χρόνων, την ίδια εφιαλτική και φρικαλέα στιγμή που το κοφτερό νυστέρι χαράζει, όλο πιο βαθιά, το φάρυγγά του, τη μοιραία τούτη στιγμή όπου νιώθει τον κόσμο γύρω του να σβήνει όπως κι η ίδια η ζωή του, το ουρλιαχτό του δήμιου ακούγεται να βρυχάται στο ρυθμό του μανιασμένου λιονταριού: «Κομούνα, θα σου πιω το αίμα!»
Αναμφίβολα ένας έμπειρος δολοφόνος γνωρίζει ότι ο αργός θάνατος είναι αυτός ο οποίος φέρνει τη μεγαλύτερη αγωνία, τον πιο δεινό τρόμο, το αποκορύφωμα του πόνου, το αίσθημα απόγνωσης, οδύνης κι απελπισίας. Ο δήμιός του αυτό ακριβώς θέλει να πετύχει όταν στην απάνθρωπη προσπάθεια το μακάβριο «κατόρθωμά» του δεν μπορεί παρά να στεφθεί με απόλυτη επιτυχία στον ατέλειωτο και γεμάτο μαρτύριο χρόνο που μεσολαβεί, καθώς χωρίς ίχνος ελέους αρχίζει να συντρίβει το κεφάλι του αθώου παιδιού ανάμεσα στην γκεσταπίτικη μπότα και την άψυχη πέτρα...
Ο πατέρας του, εθελοντής στο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης εναντίον της Ναζιστικής Κατοχής, βρέθηκε προδομένος από τον ίδιο του τον αδελφό, ο οποίος τον χρησιμοποίησε ως εξιλαστήριο θύμα εξυπηρετώντας τα καταχθόνια σενάρια μιας διεφθαρμένης και ξενόδουλης πολιτικής συγκυρίας. Στη συνέχεια δολοφονείται από ένα παράνομο φασιστικό καθεστώς. Το απάνθρωπο τέλος του θα σηματοδοτήσει την απαρχή ενός ατέλειωτου μαρτυρίου όπως επίσης και των βασανιστηρίων της ορφανής οικογένειας, που κατάντησε έρμαιο στα πλοκάμια μιας ανήλεης, διαμελισμένης κοινωνίας.
Μέσα στα ολέθρια χρόνια της Κατοχής, του Εμφυλίου και της αδελφοκτονίας δεν θα ζήσουμε μόνο τα ανεπούλωτα τραύματα των σωμάτων. Περισσότερο θα λυγίσουμε μπροστά στην απόγνωση του μυαλού κάθε ανθρώπινης ύπαρξης.
Σε ηλικία που δεν ξεπερνά τα δεκατέσσερα χρόνια, μην μπορώντας να αντέξει τα συνεχή βασανιστήρια, τους ευτελισμούς, τις προσβολές, τις συνεχείς ταπεινώσεις, όπως επίσης τους εμπαιγμούς, δραπετεύει στο άγνωστο με πλαστό όνομα. Εκεί, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, θα δημιουργήσει μια καινούργια ζωή όπου μέσα από μια υπεράνθρωπη αναμέτρηση με τους πανίσχυρους ανέμους, τους μανιασμένους κυκλώνες, τις αδάμαστες θύελλες, προϊόντα μιας αποπροσανατολισμένης κοινωνίας, χρόνια αργότερα θα κατορθώσει να ανταμείψει τον εαυτό του αποκτώντας δίπλωμα Μηχανικού.
Τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια σε μια μακρινή χώρα έχει μια επιτυχημένη και δημιουργική ζωή. Μοιραίως σε όλο αυτό το διάστημα δεν θα πάψει να ζει τον εφιάλτη του παρελθόντος καθώς σέρνει μαζί του έναν αβάσταχτο Γολγοθά: το δυσβάσταχτο στίγμα του γιου ενός κομουνιστή...
Δεν πρόκειται μόνο για ένα ανυπέρβλητο ανθρώπινο δράμα, όπου η αθώα αφήγηση ενός ανήλικου παιδιού εισβάλλει ερευνώντας αντικειμενικά τα άδυτα της τότε κοινωνίας. Γίνεται εξίσου καταπέλτης όταν εξιστορεί τις ίντριγκες, τις φιλοδοξίες, τις ανισότητες, τις δολιότητες, τις καταχθόνιες ραδιουργίες του άμεσου οικογενειακού περιβάλλοντος και της ευρύτερης κοινωνίας που λειτουργούν τόσο αρνητικά έχοντας ως αποτέλεσμα αναβίωσης τα νοσηρά αισθήματα ενός φανατισμένου και ολέθριου Εμφυλίου πολέμου.
Καθώς ο νέος μπαίνει σε εφηβική ηλικία κι «εξοικειώνεται» με τους μεγάλους πρωταγωνιστές του Β Παγκοσμίου Πολέμου, τολμά να φέρει στο προσκήνιο τις προσωπικές τους φιλοδοξίες αλλά και τις προδοσίες σε βάρος των αδυνάτων, οι οποίες συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην ολική πτώση κι ολοκληρωτική καταρράκωση της κοινωνίας φέρνοντας σε σημείο μηδέν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια!