Δεν είναι εύκολη υπόθεση να συνταιριάξει κανείς σε ένα σχήμα τρεις φωνές. Αν η πρώτη και κύρια φωνή είναι ασφαλώς η φωνή του ποιητή και η δεύτερη είναι η φωνή ενός κριτικού που έχει αποδείξει, μπορούμε πια να το πούμε μετά από τόσες δεκαετίες πορείας, πως ασκεί την τέχνη αυτή του λόγου ως πνευματική λειτουργία, πράγμα διόλου αυτονόητο στον μοντέρνο κόσμο μας, που χαμογελά ειρωνικά και μάλλον δικαιολογημένα στο άκουσμα της λέξης "πνεύμα", η τρίτη φωνή που ακούτε αυτή τη στιγμή τι έχει να προσθέσει ώστε να ενταθεί η ενέργεια του κριτικού φωτισμού;
Σελίδες:
6
Σελίδα στο τεύχος:
45
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Language is a perpetual Orphic song, / Which rules with Daedal harmony a throng/ Of thoughts and forms, which else senseless/ and shapeless where1.
Το...
Είναι αναμφισβήτητο ότι οι «Αδερφοί Καραμάζοφ» (1880) του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι ανήκουν στα μεγαλύτερα επιτεύγματα του ανθρωπίνου πνεύματος. Στο εν λόγω...