Στο κόσμο της Ποίησης του Μάρκου Μέσκου δεν υπάρχουν ήρωες, νικητές ή χαμένοι παρά μόνον θύματα. Στην ανάμικτη ατμόσφαιρα, εναλλαγής παρόντος, παρελθόντος χρόνου που σκόπιμα αφήνει διάχυτη, ο δημιουργός, γίνεται αισθητή η παθητική αντιηρωική ψυχολογία του παρόντος. Οι μάχες φεύγουν κι επανέρχονται δριμύτερες. Ο δημιουργός καλείται ν’ απαντήσει ξανά και ξανά ποιητικά μέσα στον κόσμο της φαντασίας με πραγματικές μάχες και στον κόσμο της πραγματικότητας με φανταστικές μάχες, στο ερώτημα: «γιατί οι μνήμες που έχουν θαφτεί επιμένουν να επιστρέφουν;»
«Τα ποιήματα της σκάλας» με διάχυτη τη γενναιότητα ψυχής του δημιουργού τους μοιάζουν να ανεβοκατεβαίνουν στην απότομη σκάλα του χρόνου δανείζοντας τη μνήμη τους στην παγιδευμένη φωνή των χαλασμάτων. Κάθετη η ανάβαση και η κατάβαση, κάθετη και η ανατολή και η δύση του ήλιου.
Σελίδες:
57
Θεματική Ταξινόμηση:
3
Στο κόσμο της Ποίησης του Μάρκου Μέσκου δεν υπάρχουν ήρωες, νικητές ή χαμένοι παρά μόνον θύματα. Στην ανάμικτη ατμόσφαιρα, εναλλαγής παρόντος, παρελθόντος χρόνου που σκόπιμα αφήνει διάχυτη, ο δημιουργός, γίνεται αισθητή η παθητική αντιηρωική ψυχολογία του παρόντος. Οι μάχες φεύγουν κι επανέρχονται δριμύτερες. Ο δημιουργός καλείται ν’ απαντήσει ξανά και ξανά ποιητικά μέσα στον κόσμο της φαντασίας με πραγματικές μάχες και στον κόσμο της πραγματικότητας με φανταστικές μάχες, στο ερώτημα: «γιατί οι μνήμες που έχουν θαφτεί επιμένουν να επιστρέφουν;»
«Τα ποιήματα της σκάλας» με διάχυτη τη γενναιότητα ψυχής του δημιουργού τους μοιάζουν να ανεβοκατεβαίνουν στην απότομη σκάλα του χρόνου δανείζοντας τη μνήμη τους στην παγιδευμένη φωνή των χαλασμάτων. Κάθετη η ανάβαση και η κατάβαση, κάθετη και η ανατολή και η δύση του ήλιου.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Όλοι όσοι παρακολουθήσαμε, εκείνο το βροχερό φθινοπωρινό απόγευμα του 1966, το πρώτο μάθημα του Κώστα Στεργιόπουλου στο πανεπιστήμιο (ήταν στο Πανεπιστήμιο...
Είχαμε, τώρα, τελειώσει το σχολείο, ήμασταν μεγάλοι πια και έπρεπε να αποφασίσουμε. Και όλοι μαζί από κοινού και ο καθένας χωριστά αποφασίσαμε: η ποίηση....
0
Αγορά
