Προσωπικά αισθάνομαι αμηχανία όταν πρέπει να μιλήσω για το έργο μου μπροστά σε κοινό. Κι αυτό, γιατί δεν ξέρω τι ζητάει να μάθει το κοινό. Μήπως να κρίνει το έργο του ο ίδιος; Αλλά όλοι οι συγγραφείς έχουν πάντα καλή γνώμη για το έργο τους, άρα ο συγγραφέας είναι ο πιο αναξιόπιστος κριτικός. Να ερμηνεύσει το έργο του; Αλλά ο καλύτερος τρόπος να ερμηνεύσει το έργο του είναι το ίδιο του το έργο, ο τρόπος και η γλώσσα που έβαλε στο λογοτεχνικό του κείμενο. Κάθε άλλος τρόπος φτωχαίνει την αντίληψη που έχει για τον κόσμο. Δεν μένει παρά να μιλήσει για τη ζωή του. Αλλά οι σύγχρονες τάσεις της ερμηνείας των κειμένων όλο και πιο πολύ βγάζουν στο περιθώριο τον συγγραφέα, και το ενδιαφέρον τους το επικεντρώνουν στο ίδιο το κείμενο. Αυτό από μιαν άποψη είναι σωστό, γιατί εκείνο που ενδιαφέρει είναι το ίδιο το κείμενο, αφού αυτό καλείται να προχωρήσει μόνο του μέσα στον χρόνο. Παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία συγγραφέων που οι προσωπικές τους εμπειρίες παίζουν μεγάλο ρόλο μέσα στο έργο τους. (...) Ορισμένα στοιχεία από τη βιογραφία του συγγραφέα είναι δυνατό να φωτίσουν το ίδιο το έργο. Συγχρόνως όμως πρέπει να επισημάνω έναν κίνδυνο για τον ίδιο τον αναγνώστη, να του δημιουργηθεί δηλαδή η εντύπωση ότι καθετί που εξιστορείται μέσα σ' ένα λογοτεχνικό κείμενο είναι η πραγματική ζωή του συγγραφέα. Γιατί πρέπει να υπενθυμίσω κάτι, ότι οι προσωπικές εμπειρίες μεταπλάθονται
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Θα αρχίσω κάπως ανορθόδοξα την ομιλία2 μου: από την σκοπιά των θετικών επιστημών κι όχι της λογοτεχνίας.
Υπάρχει απόκρημνος χωροχρόνος στο Σύμπαν;
«Η...
0
Αγορά
