Η ιστορική ή, ακριβέστερα, η μυθικο-ιστορική ερμηνευτική προσέγγιση της αφηγηματικής ποίησης, και ειδικότερα της επικής, αποτελεί αναλυτική κοινοτοπία. Η ποιητική εξύμνηση των ηρωικών κατορθωμάτων ορισμένων προσώπων, ζωντανών ή νεκρών, αλλά ευρύτερα γνωστών στο εκάστοτε ακροατήριο μιας προφορικής κοινωνίας αποτελεί, για τα μέλη της συγκεκριμένης αυτής κοινωνίας, ιδιαίτερα σημαντικό τρόπο εξιστόρησης της πολιτισμικής τους ταυτότητας, διότι η προσωπικότητα του ήρωα αναπλάθεται συλλογικά με αρχετυπικούς όρους. Ωστόσο, μια τέτοια δραματουργική σύνθεση του ιστορικού, του ποιητικού και αντρικού-ηρωικού στοιχείου αποτελεί συνήθως μονοφωνική κατασκευή: ο δραματουργός, ως ποιητής αφηγητής, είναι σε κάθε λεκτική περίσταση ένα μοναδικό πρόσωπο -ο αοιδός μύθων (the singles of tales) που περιγράφει ο Albert Lord- ο οποίος συγχωνεύει συνειδητά ή ασυνείδητα μέσα από την ποιητική του αφήγηση κοσμοθεωρητικά ετερογενείς ιδέες, συμπεριφορές και πρακτικές. Για τον ερευνητή που περιγράφει και ερμηνεύει τις ιδέες, τη συμπεριφορά και τις ενέργειες ενός λαού ή μιας κοινωνικής ομάδας σε μια δεδομένη εποχή, οι λεκτικές τέχνες παρουσιάζουν σύνθετο ενδιαφέρον. Το πρώτο από τα βασικά αυτά γνωρίσματα είναι ο δυναμισμός της προφορικής γλωσσικής εκφοράς, η κινητικότητά της, η συνεχής μεταβολή της, η συνάρτηση της με τις εκάστοτε περιστάσεις, η βιωματική της διάσταση.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
[...]
(Προσωπικό;) συμπέρασμα: Αντιλαμβάνομαι, τελικά, την τέχνη σαν μία παρτίδα σκάκι. Υπάρχει πάντα ένας τελικός στόχος, κάτι που πρέπει να κατακτηθεί...