Ο ίδιος λοιπόν ο Πιραντέλλο είχε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του «φαίνεσθαι» και του «είναι». Στο ταραγμένο μυαλό της γυναίκας του εμφανιζόταν σαν ένας εντελώς διαφορετικός χαρακτήρας από την εικόνα που είχε πλάσει αυτός για τον εαυτό του. Ποιος είναι αυτός που θα αποφάσιζε ποια εικόνα είναι η αληθινή; Ποια η παραίσθηση; Ποια είναι η πραγματικότητα; Ποιος έχει σώες τις φρένες και ποιος είναι ο τρελός; Ο Πιραντέλλο είχε μεγάλη επίγνωση των ανεξέλεγκτων δυνάμεων που βρίσκονται στη ρίζα κάθε ανθρώπινης προσωπικότητας. Σε συνέντευξή του προς τον Domenico Vitorini τονίζει: «Η προσωπικότητά μας είναι δομημένη από δυνάμεις πέρα από το συνειδητό έλεγχό μας. Γίνεται αναγκαστικά ρευστή και συγκεχυμένη, επειδή δεν έχουμε πλήρη συνείδηση των προσωπικών μας κινήτρων. Δεν είμαστε σε θέση να ξεχωρίσουμε ανάμεσα στην ψευδαίσθηση και την πραγματικότητα». Επηρεασμένος σε μεγάλο βαθμό από τη γερμανική φιλοσοφία, την οποία ο ίδιος σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, αφομοίωσε ορισμένες από τις βασικές τάσεις της σύγχρονης του σκέψης -το δυναμικό βιταλισμό του Μπερξόν- με την επιμονή του στη ρευστότητα της ανθρώπινης προσωπικότητας, αλλά και τη φαινομενολογία και τον υπαρξισμό σ' ένα ρωμαλέο και πρωτότυπο είδος φιλοσοφικού και θεατρικού έργου. Για τον Πιραντέλλο η ζωή είναι ένα σύντομο όνειρο και οι σκιές είναι το πρώτο στοιχείο της, αφού ζούμε με τις αναμνήσεις εκείνων των πραγμάτων που έγιναν και με πόθους γι' αυτά που θα γίνουν», παρατηρεί ο έγκυρος μελετητής του Domenico Vittorini.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η συστηματικότητα του ποιητικού έργου του Στεργιόπουλου, για την οποία έκανα λόγο, επαληθεύεται πολλαπλά και δεν μπορώ, στην αποψινή περίσταση, παρά να...
Είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς τα γεγονότα μιας εποχής με το μάτι των ανθρώπων που τα βίωσαν, ακριβώς γιατί δεν είναι μέσα στα γεγονότα. Ιδιαίτερα μάλιστα...