Η μεταφραστική πρακτική του Δάλλα ισχυρίζεται πως όταν ο αρχαίος ποιητής και ο σύγχρονος μεταφραστής συναντηθούν στη λέξη, δεν συναντιούνται στον στενό χώρο της λεξικογραφικής αξίας της, αλλά κάπου μέσα στο τρισδιάστατο κενό που ορίζουν εσωτερικά τα σημαντικά επίπεδα της αρχαίας και της νεότερης λέξης. Το κενό αυτό σχεδόν πάντα περιορίζεται από τα μη ευκλείδεια σημεία επαφής των δύο αυτών επιπέδων, υποκύπτοντας στη δύναμη με την οποία η αρχαία λέξη πραγματοποιεί την υφολογική απόκλισή της και στη δύναμη με την οποία η σύγχρονη λέξη κινείται μεταξύ των ποιητικών χρήσεών της. Πρόκειται για τη φαντασιακή σύγκλιση τυπικά ασύμπτωτων επιπέδων. Αλλά, όπως πάντα, το ποιείν υποδέχεται στον τόπο του μια παρα-δοξότητα ως συμπαγές συμβάν.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Αντιγράφω από το αυτί ενός από τα πρόσφατα βιβλία του Βάλτερ Πούχνερ, του ογκώδους τόμου Το 1821 και το θέατρο: Από τη μυθοποίηση στην απομυθοποιήση...