Ο ποιητής Γιάννης Δάλλας ανήκει στην ξεχωριστή εκείνη κατηγορία ποιητών, οι οποίοι συνδυάζουν την προσωπική ποιητική τους παραγωγή με την συστηματική μελέτη και διδασκαλία της ελληνικής ποιητικής παράδοσης και στο σύνολό της, αλλά και, ειδικότερα στις μεγάλες κορυφώσεις της. Μάλιστα δε μελέτησε (και μελετά) αλλά και δίδαξε την ποίηση, με τον τρόπο του ολοσχερώς αφιερωμένου. Κι αν το προσωπικό του ποιητικό έργο διακρίνεται από κάτι, έντονα και αδιάπτωτα, αυτό δεν είναι άλλο από την παρατεταμένη ώσμωση και διαπίδυση μεταξύ του βιωμένου και του παραδομένου. Μιλώ για μιαν ποιητική αντίληψη και πράξη, η οποία εξαρχής θεμελιώθηκε στα όρια ενός εγωκεντρισμού του Δάλλα, στους χειμώνες της ποιητικής παρακαταθήκης. Ποιητική ιδιοσυγκρασία, εξ υπαρχής, αναβρυσματική, απέφυγε με άνεση τους συνεπακόλουθους κινδύνους. Δηλαδή την αιχμαλωσία της έκφρασής του στην εύκολη αναπαραγωγή των προτύπων που σε βάθος μελετά, αλλά και φωτίζει ή ξεκλειδώνει, μέσα από τη θαυμαστή συνδυαστική της ερευνητικής ορμής και του πρωτογενούς ποιητικού ενστίκτου. Κι αυτό συνέβη (και συμβαίνει), γιατί το βιωμένο και το βιούμενο ελέγχουν αφομοιωτικά το μελετώμενο
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
ΣΆ ένα κείμενό του για τον Λόρκα και, πιο συγκεκριμένα, για το έργο του Το σπίτι της Μπερνάρντα ¶λμπα γράφει ο ¶γγελος Τερζάκης: «Ποίηση σκληρή και αυστηρή,...