Αφηγητής είναι ο αυτόπτης μάρτυς και παθών μοναχός, Αγαθάγγελος, δεινός διώκτης των εχθρών της Ορθοδοξίας, συνεχιστής μακράς παράδοσης. Η γλώσσα του αφηγήματος έχει στοιχεία υφολογικά που θυμίζουν, οπωσδήποτε τον Ιωάννη της Αποκαλύψεως, κάτι από τις λεζάντες των πινάκων του Θεόφιλου («ο Γεώργιος Καραϊσκάκης καταδιώκων τον Ρεσέτ Πασά ή Κιουταχή εν ξιφήρεις» και στο κάτω μέρος του πίνακα «ξιφύρης»), κάτι από Μακρυγιάννη, κάτι από παλιά μαρτυρολόγια και χρονικά, κάτι από το ¶ξιον Εστί του Ελύτη, κάτι από γλώσσα παλιά, εν γένει, πράγμα στο οποίο κατατείνει εμφατικά η γλώσσα και το υποβλητικό ύφος. [...] Ο Δάλλας, με την ιδιότητα του ποιητή που βουτάει στα βαθιά νερά της ιστορίας για να δει τι γίνεται στα σκοτεινά της παρασκήνια, συνθέτει διπλό ποίημα παίζοντας σε δύο επίπεδα· εν αρχή το ιστορικό πεδίο που στρώνει την ολισθηρότητα του καλλιτεχνικού πεδίου, όπου θα παιχθεί το παιχνίδι της αλληγορίας. Και με την αλληγορία αυτή θα καταστήσει σαφή τη ματαίωση του ονείρου, της ελπίδας, του παραδείσου, του ιδανικού, της προοπτικής του μέλλοντος. Ο Αγαθάγγελος με την πτώση του θα αποκαθηλώσει όλη τη σχετική ιδεολογία και θα φέρει στο φως την αφανή πραγματικότητα. Μόνος και χωρίς τη βοήθεια του Θεού (σε τι τον βοήθησε άραγε εκτός από το να ανακαλύψει πόσο εγκαταλελειμμένος ήταν και δεν το ήξερε), βρέθηκε σ' έναν κόσμο άλλον από εκείνο που πίστευε μέσα στα τείχη της μονής και προστατευμένος στη σκιά του Σέργιου, «πτωχός τω πνεύματι», μακάριος και μη ειδώς. Τώρα όμως που οίδε και αναγνωρίζει το αληθινό πρόσωπο του κόσμου, αντιλαμβάνεται πως είναι το σκεύος για να δειχτεί η Αλήθεια, άλλη από εκείνην που οραματιζόταν μέσα στην ψευδαίσθησή του. Σαν τον Οιδίποδα που «ήξερε», ή που νόμιζε πως ήξερε, και που τυφλώθηκε όταν έλαμψε η αλήθεια που, τελικά, δεν ήξερε.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€