Έχει συμπληρωθεί ένας αιώνας από τότε που ο Τολστόι βρισκόταν στην καλλιτεχνική του ακμή. Το 1877 δημοσίευσε την ¶ννα Καρένινα. Είχε προηγηθεί, κατά δέκα χρόνια περίπου, ο Πόλεμος και Ειρήνη, οι κύκλοι των διηγημάτων του, οι ιστορίες του Καυκάσου και της Σεβαστούπολης, οι Κοζάκοι, η θαυμάσια αυτοβιογραφική τριλογία. Στο μεγάλο διάστημα που κύλησε από τότε, άλλαξαν πάρα πολλά και μέσα στο λογοτεχνικό εργαστήριο. Η μεταγενέστερη αντίληψη για τη λογοτεχνία προσπάθησε να δει κριτικά και το λογοτεχνικό του έργο. Πολλές φορές είδαμε τις νέες τάσεις να εξεγείρονται εναντίον του Τολστόι. Αυτό το φαινόμενο έχει κατεξοχήν κίνητρα ιδεολογικά, δηλαδή είναι ερεθισμοί που προέρχονται από τα θρησκευτικά, τα κοινωνικά και τα πολιτικά του κηρύγματα. Ο ίδιος έχει πει ότι δε γράφει μυθιστορήματα, ούτε νουβέλες, αλλά «βιβλία». Δεν ακολούθησε υποδείγματα. Ο Τόμας Μαν, που έκανε μια ωραία παρατήρηση για τις επιδράσεις του στην πεζογραφία, μιλά για τα όρια ακριβώς της ελευθερίας που ξανοίγει: στο χώρο του παγκόσμιου μυθιστορήματος, όπου εντοπίζουμε πως η πείρα του Τολστόι έχει ασκήσει επιρροή, βλέπουμε πως γράφεται πρόζα, μυθιστορήματα, που δε μοιάζουν το ένα με το άλλο και καθόλου δε μοιάζουν με τα έργα του ίδιου του Τολστόι.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
