Τα Ανοιχτά Χαρτιά του Οδυσσέα Ελύτη εκδίδονται για πρώτη φορά το Δεκέμβριο του 1974 στην Αθήνα, από τις εκδόσεις Αστερίας. Η τρίτη και τελευταία έκδοσή τους, το 1987 από τον Ίκαρο, θα είναι και η οριστική. Πρόκειται για έναν τόμο 667 σελίδων με κείμενα στα οποία ο ποιητής μιλάει για την εποχή του και τα σύγχρονα καλλιτεχνικά κινήματα, για τα ποιητικά του πιστεύω, για τους βαθύτερους δεσμούς του με την τέχνη. Το θέμα μας αφορά τους στοχασμούς του Ελύτη πάνω στη σχέση ποιητικής τέχνης και νεότητας. Θα αναζητήσουμε αρχικά αναφορές στη δική του νεανική ηλικία και στις εμπειρίες που ο ίδιος θεωρεί ότι τροφοδότησαν και διαμόρφωσαν τη σχέση του με την ποίηση. Θα αναφερθούμε παράλληλα στην πρώιμη περίοδο της ποιητικής νεότητας και θα δούμε πώς την αξιολογεί ο ποιητής παρατηρώντας την μέσα από το φίλτρο του χρόνου που μεσολάβησε. Θα ερευνήσουμε εξάλλου, και κυρίως, τον τρόπο με τον οποίο ο ώριμος πλέον δημιουργός προσπαθεί να περιγράψει την τέχνη του μέσα από ένα λεξιλόγιο των αισθήσεων και των αισθημάτων, παρακάμπτοντας τον ορθολογισμό και την εκλογίκευση, επιδιώκοντας αυτό που ο ίδιος ονομάζει διαφάνεια και που προτάσσει ως βασική ποιητική αρχή.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η κριτική του Θεοδόση Πυλαρινού στη συλλογή του Κυριάκου Χαραλαμπίδη, Ηλίου και Σελήνης άλως (Ίκαρος 2017) επικεντρώνεται στη μυθική διάσταση των γυναικείων...
Λυπάμαι που δεν μπόρεσα να περευρεθώ στην αποψινή παρουσίαση της ποιητικής δουλειάς του Βάλτερ Πούχνερ, ενός ανθρώπου με τον οποίο πορευτήκαμε μαζί στο...