Μία τέτοια κριτική, δηλαδή θεραπευτική θεώρηση του πρόσφατου παρελθόντος της πατρίδας του, επιχειρεί ο Ρουμάνος συγγραφέας Norman Manea στο βιβλίο του Περί γελωτοποιών. Ο Δικτάτορας και ο Καλλιτέχνης, το οποίο κυκλοφόρησε το 2003 και στην Ελλάδα. Είχα τότε την τιμή και τη χαρά να το μεταφράσω για τις εκδόσεις ¶γρα (που την ίδια χρονιά είχαν προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό και τέσσερις νουβέλες του Ν. Manea υπό τον τίτλο Υποχρεωτική ευδαιμονία, σε απόδοση της αείμνηστης Αλόης Σιδέρη).
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ο Μιχαήλ Γ. Μερακλής (1932-) είναι ομότιμος καθηγητής Λαογραφίας του ΕΚΠΑ, φιλόλογος, δοκιμιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας, πρόεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής...
Το βιβλίο του Αναστάση Μαδαμόπουλου Στις μαύρες πάνω πέτρες της φυγής είναι κυρίως ένας μύθος/αλληγορία. Η λειτουργικότητά του όμως φαίνεται πολλαπλή:...
Στο κείμενό μου για τον Τάσο Λειβαδίτη γράφω για προσωπικές στιγμές του ποιητή που αναδεικνύουν την ταπεινότητα του ανθρώπου και τη σπάνια ταύτιση έργου...