Ένα από τα διάχυτα χαρακτηριστικά αυτών των ποιημάτων είναι η ικανότητα του Δεκαβάλλε να φιλοσοφεί δημιουργώντας εικόνες που είναι φαινομενικά απλές και να προξενεί αναστάτωση αισθημάτων μέσω μιας αντιπαράθεσης «ακινητοποιημένων» οπτικών εντυπώσεων και αντιδράσεων, με καθαρό αποτέλεσμα μια αναστολή, μια δίνη συγκρουόμενων αισθημάτων που είναι τόσο αμφιταλαντευόμενα ώστε να γίνονται στατικά. Συχνά η λυρική διάθεση απομακρύνεται από συγκεκριμένα και οικεία αντικείμενα για να φτάσει σε μια ανεπαίσθητη κι όμως ευχάριστα βασανιστική αφαίρεση. Ένα καλό παράδειγμα γι' αυτό είναι το ποίημα «Κεροστασιά» (κρίση της ψυχής). Ποιήματα όπως το «Μελισσό Μνησικράτους» και το «Κιουραντό» δείχνουν τη στερεοσκοπική αντίληψη που ο καλός ποιητής μοιράζεται με τον γλύπτη και τον ζωγράφο.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Στη συλλογή της Ζέφης Δαράκη Στη σπηλιά με τα βεγγαλικά (Νεφέλη, 2014), συναντούμε, επανενεργοποιημένα, στοιχεία του οικείου σύμπαντος της ποιήτριας: τη...
Ίσως να είναι ασυνήθιστος ο τίτλος του άρθρου αυτού. ΓιΆ αυτό οφείλω κάποια εξήγηση. Γνώρισα την ποιητική συνεισφορά του Τράνστρεμερ πριν από λίγα χρόνια,...