Στην Αρχαιότητα υπήρχε η λέξη φιλοξενία, αλλά όχι η λέξη ξενοφοβία. Αυτή περίμενε τα τέλη του 19ου αιώνα (1887) για να εμφανιστεί στην ελληνική γλώσσα. Μάλιστα ξένος σήμαινε αρχικά «φιλοξενούμενος» και έγινε αφορμή για την ύπαρξη πολλών παραγώγων και σύνθετων λέξεων, όπως φιλόξενος στις Χοηφόρες (656), προξενία στη Μήδεια (359), ξενόστασις και ξενία στον Οιδίποδα επί Κολωνώ (90, 515). Στη Μήδεια ο Ιάσων είναι ξεναπάτης, ο Έλληνας που εξαπάτησε την ξένη (1392), ενώ στις Τρωάδες ξεναπάτης είναι ο Πάρης, ο οποίος, αν και ξένος, φιλοξενούμενος, εξαπάτησε τον Μενέλαο (866), τον «ξένο» που τον υποδέχθηκε. Άρα, η οπτική αλλάζει^·σε μία υπονομευτική «διαλεκτική της διυποκειμενικότητας», το υποκείμενο επαναπροσδιορίζεται, ξένος δεν είναι μόνο ο Άλλος αλλά και το Εγώ.
Η Ζωή Σαμαρά είναι Ομότιμη Καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διδάσκει Θεωρία της Λογοτεχνίας και του Θεάτρου σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Είναι δοκιμιογράφος, ποιήτρια και μεταφράστρια θεατρικών έργων. Από τις Εκδόσεις Γκοβόστη κυκλοφορούν τα ποιητικά βιβλία της Και είναι πολύ μακριά η Δύση, 2012, και Είδα τις λέξεις να χορεύουν, 2015.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
