Το 9άτομο έργο του Γιάννη Ρίτσου «Εικονοστάσι των Ανωνύμων Αγίων» είναι κατά ένα μεγάλο μέρος αυτοβιογραφικό. Ο Ρίτσος σε όλη του την ποιητική πορεία αυτοβιογραφείται αρκετά συχνά με διακριτικότητα και περίσσιο σεβασμό και θαυμασμό προς τα οικεία και κοντινά του πρόσωπα. Θα συναντήσουμε το οικογενειακό περιβάλλον πολλές φορές καθώς και φίλους, γείτονες και συντρόφους του ποιητή. Μέσα απ' αυτό το πλήθος των χαρακτήρων σκιαγραφούνται οι διεργασίες της ψυχοσύνθεσης του ίδιου του ποιητή. Από τα δώδεκά του χρόνια έχει αρχίσει να «ποιεί ποίηση». Είναι η στιγμή που η τρυφερή και ευαίσθητη ηλικία του θα σημαδευτεί από το θάνατο. Πεθαίνει ο αδελφός του και εκείνος, παιδί ακόμα, θα πει στη μητέρα του: «άμα μεγαλώσω θα σκοτώσω το θάνατο». Και στο 2ο τόμο, στο κείμενο, με τίτλο «Πινελιές, πινελιές» θα γίνουμε κοινωνοί μιας λυρικής κουβεντούλας με τη μητέρα, εκεί που μιλάει και για τη θεία Αλεξάνδρα. Και μέσα στο σατυρικό στοιχείο θα πλέξει τη λυρική του φωνή για να μας συγκινήσει και να μας αποδείξει ότι παντού χωράει η ποίηση.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ένα «κουρέλι από τυπωμένο χαρτί» πέφτει αναπάντεχα μπροστά στα πόδια της οκτάχρονης Φωτεινής, καθώς βόσκει το κοπάδι της πάνω στα βουνά της Ηπείρου στην...
0
Αγορά
