Πρόθεσή μου σε αυτήν τη μελέτη είναι να περιγράψω με ορισμένες πρωτοβάθμιες παρατηρήσεις καταρχάς ό,τι αντιλαμβάνομαι στη βάση ποσοτικών δεδομένων ως ταλάντευση του Γιάννη Ρίτσου ανάμεσα στο μεγάλο και το μικρό ποίημα και, στη συνέχεια, να διατυπώσω μια υπόθεση εργασίας για την ερμηνεία αυτού του, κατά τη γνώμη μου, κρίσιμου για τη συνολική θεώρηση και ερμηνεία της ποίησής του ζητήματος. Είναι πασίγνωστο ότι το εξαιρετικά εκτεταμένο ποιητικό έργο του Γιάννη Ρίτσου, γραμμένο στη διάρκεια μιας εξηντάχρονης ποιητικής πορείας, εκτείνεται σε αρκετές χιλιάδες σελίδες. Αν έχει νόημα η υπενθύμιση ποσοτικών στοιχείων, επισημαίνω ότι οι μέχρι σήμερα εκδεδομένοι 14 τόμοι της συγκεντρωτικής έκδοσης των Ποιημάτων του, οι οποίοι δεν περιλαμβάνουν το έργο της τελευταίας δημιουργικής δεκαετίας του Ρίτσου, αθροίζουν ένα σύνολο ποιητικής παραγωγής που φτάνει τις περίπου 6.300 σελίδες, ενώ το σωζόμενο αρχείο αυτογράφων έργων του αποτελείται από 804 αρχειακές μονάδες, «από μονόφυλλα έως τεράστια ντοσιέ και πολύφυλλα τετράδια». Σε αυτό λοιπόν το τεράστιας έκτασης έργο, που ως προς το ποιητικό μέρος του αριθμεί «πάνω από εκατό ποιητικές συλλογές και συνθέσεις», στο έργο του αδιαμφισβήτητα πολυγραφότερου Έλληνα ποιητή, παρατηρείται η συνύπαρξη και η αλληλοδιαδοχή μέσα στον χρόνο μεγάλων και μικρών ως προς την έκτασή τους ποιημάτων.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Language is a perpetual Orphic song, / Which rules with Daedal harmony a throng/ Of thoughts and forms, which else senseless/ and shapeless where1.
Το...
0
Αγορά
