Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό βλέπει τα «Ανδρείκελα»-ποιητές ο Καρυωτάκης, έτοιμα να αλλά[ξουνε] με ήχους και συλλαβές / τα αισθήματα στη χάρτινη καρδιά [τους]. Χάρτινα είναι ο τίτλος που δίνει σε μια τρίπτυχη συλλογή του ο Ρίτσος (Χάρτινα I: 1970, Χάρτινα II: 1973, Χάρτινα III: 1973-4), επιμένοντας, σε ιδιαίτερα σκοτεινά για εκείνον χρόνια, σε καρυωτακικά θέματα, όπως η αίσθηση του κενού, η απογοήτευση, η παραίτηση. Θέματα που, βέβαια, σημαδεύουν και άλλες συλλογές του Ρίτσου, εμφανίζονται όμως εδώ με ιδιαίτερη πυκνότητα, όπως και ορισμένα από τα αγαπημένα σύμβολα του ποιητή: ο καθρέφτης, η προσωπίδα, το άγαλμα. Ολιγόστιχα και άτιτλα, τα Χάρτινα ποιήματα επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω θεμάτων και συμβόλων που επανέρχονται. Παρόλο που δεν λείπουν ποιήματα φωτεινότερης διάθεσης ή διαφορετικής προβληματικής, μπορεί κανείς να πει ότι το ενδιαφέρον του Ρίτσου στη συγκεκριμένη συλλογή εστιάζεται στο διάλογό του με το κενό. Αυτόν το διάλογο θα προσπαθήσουμε να παρακολουθήσουμε εδώ, εξετάζοντας πρώτα τις συμβολικές λειτουργίες του καθρέφτη (και συναφών αντικειμένων) και στη συνέχεια τους τρόπους ανακρίσματος του κενού.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
