Τα ποιήματα του Γιώργου Γεωργούση έφτασαν κοντά μας ως συνθήματα. Συνθήματα εμβόλιμα εντός των συνθέσεών του, αλλά και των συλλογών του. Έφτασαν ως λόγος που διατηρεί την αυτάρκειά του και αποτελεί απόρροια της μεστότητας που τον γέννησε. Μες στην αληθινή ποίηση υπάρχουν πάντα τα καλύτερα συνθήματα για τους τοίχους και ίσως έτσι πρέπει να βλέπουμε την ποίηση γενικότερα, ως ένα σύνθημα που διακαώς επιθυμεί να εκτοξευτεί στον τοίχο. Δηλαδή να την κοινωνήσουν όλοι. Ανασύρονται εκ μνήμης και πρόχειρα περιπτώσεις στη μεταπολεμική ποίηση που επιζητούν την επιγραμματικότητα του είδους. Τα «Ακαριαία» στον Ακάθιστο Δείπνο του Μιχάλη Γκανά θυμίζουν τις έντιτλες και άτιτλες Στιγμές του Κώστα Μόντη -κορυφαίου και εισηγητή του είδους- και όλα μαζί την ευθυβολία της ποίησης, όταν επιθυμεί να μας προσπελάσει και αιφνίδια να μας διασχίσει ως σπαθί ξεγυμνωμένο και μάλιστα δαμασκηνό. Τούτη η ποίηση κάποτε γίνεται συνθηματική και συγγενεύει ίσως με τη μορφή που έχουν οι Φωνές του Αντόνιο Πόρτσια, οι ακαθορίστου είδους φράσεις του και που εξέχουν στην παγκόσμια ιστορία του αποσπάσματος. Η ιστορία δεν έχει τέλος. Και ευτυχώς. Έχει μόνο συνέχεια. Τη συνέχεια του λόγου, που αποβαίνει σφοδρός και στο χρόνο ανθεκτικός. Και στο σημείο αυτό συναντάμε τον ποιητή Γιώργο Γεωργούση.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
