Αν θέλουμε να εισχωρήσουμε στο ποιητικό σύμπαν του Γιώργου Γεωργούση, δεν έχουμε παρά να βρούμε τις λέξεις που σαν οχυρά σηματοδοτούν τους ελιγμούς του ποιητή ανάμεσα σε οράματα όπου «ο πρωραίος φανός αειλαμπής» και σε σιωπές που «συνάζουν τα θραύσματα». Η μνήμη, η λήθη, ο χρόνος, ο θάνατος, η σκιά, είναι κάποιες από τις λέξεις που οδηγούν στην ποίησή του, που την αποσυμβολίζουν. «Μια ποίηση που αποτυπώνει το ζοφερό με φως και τη λάμψη με θάνατο, συνθέτοντας έτσι μια διαλεκτική υπέρβασης του ορατού, μια αναγωγή του ατομικού στη θέα του συλλογικού τοπίου που λέγεται ζωή, έγραψα κάποτε για την ποίηση αυτή. Μια υπαρξιακή διείσδυση στα άδυτα της ψυχής, στα άδυτα της νόησης και της αμφισβήτησης, αναζητώντας το τελικό νόημα ανάμεσα στις σκιές και στην ύστερη γνώση», (Καθημερινή, 28.1.2006). Τώρα που ξαναδιαβάζω την ποίησή του, αισθάνομαι τις ίδιες συγκινήσεις και περνώ τα ίδια μονοπάτια για να βρω το όραμα του ποιητή.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Παρά τις ορατές αλλά εφαπτόμενες τομές της, που άλλωστε έχουν επισημάνει οι μελετητές της, η ποίηση του Λειβαδίτη συνιστά ενιαία περιπέτεια. Ο ομότεχνος...