«Θάλαττα θάλαττα... Επεί δε αφίκοντο πάντες επί το άκρον, ενταύθα δη περιέβαλλον αλλήλους και στρατηγούς και λοχαγούς δακρύοντες» (Κύρου ανάβασίς 4.7.24-25). Μαθαίναμε από πολύ μικροί την κραυγή των Μυρίων και ταξιδεύαμε μαζί τους σε μια πολυσήμαντη θάλασσα, φορτισμένη συναισθηματικά. Συνεκδοχή για την πατρίδα, το υγρό στοιχείο που την αγκαλιάζει σηματοδοτούσε το ασφαλές πέρασμα, το νόστο, την αναπάντεχη σωτηρία ύστερα από μάχες στη στεριά, προδοσίες και το θάνατο πολλών συμπολεμιστών. «Φωνή μνήμης επί των υδάτων», θα γράψει ο Γιώργος Γεωργούσης στο δικό του «πέρασμα»: «σαν όταν πρωταντίκρισες τη θάλασσα / κι αντιβουίξανε τα πελάγη του ντουνιά» (Ημερολόγια απουσίας: 33). Εντούτοις, αυτή η αιώνια θάλασσα, ως όνομα και ως σύμβολο, μολονότι ταξιδεύει από την Αρχαιότητα έως τις μέρες μας, και μάλιστα αλώβητη, έχει μια χροιά που ανήκει καθ' ολοκληρίαν στον ποιητή: μια δική της οντότητα, σε σημείο να διαφέρει από τα πελάγη, που επέχουν θέση αντιστροφής σε χορό αρχαίου δράματος. Ανεξάντλητη πηγή μεταφορικού λόγου, προσωποποιείται και «παραμιλάει, λες, / στον ύπνο της», ενώ, ως άλλος Ιωνάς (ιδιότυπη μετωνυμική προσωποποίηση), μένει ξάγρυπνη «μες στην κοιλιά του κήτους», ή ακόμη βουλιάζει μέσα «στα νερά της», σαν να είχε μια ιδιότητα ανεξάρτητη από το νερό, μέσα στο οποίο κρύβεται, ή ένα όνομα ξεχωριστό από το αντικείμενο αναφοράς.
Η Ζωή Σαμαρά είναι Ομότιμη Καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διδάσκει Θεωρία της Λογοτεχνίας και του Θεάτρου σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Είναι δοκιμιογράφος, ποιήτρια και μεταφράστρια θεατρικών έργων. Από τις Εκδόσεις Γκοβόστη κυκλοφορούν τα ποιητικά βιβλία της Και είναι πολύ μακριά η Δύση, 2012, και Είδα τις λέξεις να χορεύουν, 2015.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η άρρηκτα προσδεδεμένη στο ιστορικό βίωμα μυθιστορηματική τριλογία του Γιώργου Μιχαηλίδη Της Επανάστασης, της Μοναξιάς και της Λαγνείας μπορεί, τηρουμένων...