Ο ποιητής μας εισάγει σε ένα κόσμο συμβόλων σε ένα περιβάλλον με έντονο ποιητικό κλίμα και η όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα μάς κατακλύζει στην ψυχή και στο σώμα. Κύριο σύμβολο του είναι ο κήπος. Ο κήπος των παιδικών χρόνων με τις φωνές και τα γέλια του και που τώρα αφήνει στον ποιητή μια λανθάνουσα μελαγχολία. Ο κήπος είναι ένα κομμάτι του εαυτού του κι έτσι μετεωρίζεται ανάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα. Δημιουργεί τη δική του πραγματικότητα. ¶λλο κυρίαρχο σύμβολο του είναι η θάλασσα, ως μητέρα, μήτρα και μνήμα. Η μνήμη καταντά κάποτε βασανιστική συνοδός του και δεν ξέρεις από πότε και μετά ζητάει τη λήθη. Οι κήποι, οι μνήμες, οι λέξεις-κλειδιά, οι νεκροί είναι τα βασικά σύμβολα στην ποίηση του Γιώργου Γεωργούση. Μας το λέει: «μιλώ για τον κήπο όπως ο άνεμος μιλάει. / Δικά μου αυτά τα πράσινα φυλλώματα / δικά μου τα νερά που δεν γνωρίζουν την πηγή τους». Ο κήπος είναι ο εαυτός του. Δημιουργεί τη δική του πραγματικότητα. Αλλά πώς στοιχειοθετεί την ποιητική πραγματικότητα; Λέγεται πως το βασικό δομικό στοιχείο είναι οι λέξεις. Λέξεις βέβαια όχι άσχετες μέσα στο λόγο, στην πρόταση, ως ασύνδετα σύνολα, αλλά λέξεις που έχουν κάποιο ειδικό βάρος και λειτουργούν ως σχήματα νοήματος, όχι μόνο αυτόνομα, αλλά όπως δένουν μέσα στο ποιητικό λόγο. Εδώ είναι νομίζω η ιδιαίτερη επιτυχία του ποιητικού λόγου του Γιώργου Γεωργούση.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η τέχνη ενώνει. Τρέφει καρδιά, ποτίζει ψυχή, καλλιεργεί πνεύμα, φωτίζει γνωστές και άγνωστες πτυχές της διαδικασίας της ζωής και συνδέει τους μετέχοντες,...
[...]
(Προσωπικό;) συμπέρασμα: Αντιλαμβάνομαι, τελικά, την τέχνη σαν μία παρτίδα σκάκι. Υπάρχει πάντα ένας τελικός στόχος, κάτι που πρέπει να κατακτηθεί...