Είναι γεγονός ότι μια τέτοιου είδους προσέγγιση αναμοχλεύει εποικοδομητικά τις υπάρχουσες αναφορές της κριτικής σε πρότυπα, συγκλίσεις ή αποκλίσεις από το είδος αυτό της φανταστικής λογοτεχνίας. Ενδεικτικά αναφέρω στοιχεία όπως το μηχανισμό της εξουσίας, την ιδιαίτερη γλώσσα της εξουσίας, τη μαζική στέρηση ελεύθερης έκφρασης, την εκμηδένιση της ατομικής συνείδησης και κυρίως την αχνή ανάμνηση της προηγούμενης «φυσιολογικής» ζωής, στοιχεία που μπορεί κανείς να διακρίνει τόσο στο Λοιμό όσο και στο Πλήθος. Ο προσανατολισμός ωστόσο αυτής της εισήγησης έχει ως βασικό στοιχείο πορείας τον άξονα του χρόνου και συγκεκριμένα τον τρόπο σύλληψης του ιστορικού χρόνου από μια ουτοπική συνείδηση, ένα υπερβατολογικό υποκείμενο και κυρίως τον έλεγχο του χρόνου και (ιδιαίτερα του παρελθόντος στο πλαίσιο μιας δυστοπικής ανάγνωσης των δυο τελευταίων μυθιστορημάτων του Αντρέα Φραγκιά. Στόχος αυτής της πορείας είναι να επισημάνω τις χρονικές αναφορές στο πλαίσιο της αφηγηματικής τους μετουσίωσης και να παρατηρήσω την αντίληψη του παρελθόντος έτσι όπως ο Αντρέας Φραγκιάς καταφέρνει να αποτυπώσει με την αφαιρετικότητα και την αλληγορία της γραφής του.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Αντιγράφω από το αυτί ενός από τα πρόσφατα βιβλία του Βάλτερ Πούχνερ, του ογκώδους τόμου Το 1821 και το θέατρο: Από τη μυθοποίηση στην απομυθοποιήση...
Ως εκφραστής της πρωτόγονης σκέψης, κάθε μύθος συνιστά μια μεταγλώσσα η οποία επιτρέπει τη σύνδεση με τον κόσμο του ασυνειδήτου και ταυτόχρονα αποτυπώνει...
0
Αγορά
