Η εννόηση πρώτα και η απόδοση κατόπιν της «δύστροπης» πραγματικότητας είναι ο αμετακίνητος πυρήνας που τροφοδοτεί το πεζογραφικό έργο του Φραγκιά της πραγματικότητας ωστόσο που δεν εξαντλείται σε απλουστευτικά σχήματα και απλουστευτικότερες ετικέτες στο ευρύτατο πεδίο του «Ρεαλισμού» (αφού ο «υλικός κόσμος και τα περιστατικά που συμβαίνουν δεν είναι μονοσήμαντα»), αλλά που στροβιλίζεται, ορατή και αθέατη, που (με τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα) «συνεχώς διαφεύγει και κρύβεται αφήνοντας την έκπαγλη πρισματική της εικόνα ως αυθεντική όψη της αλλά ταυτόχρονα και ως παραπλάνηση» (ό.π.), για να καταλήξει μέσα ακριβώς από αυτήν τη διαδικασία στην «αυτοσυμβολοποίησή» της. Στην κατεύθυνση αυτή του Φραγκιά σημαντικά συνέβαλε μεταξύ άλλων (γιατί το ζήτημα είναι ευρύ) η βαθιά εξοικείωσή του με το έργο του Κάφκα, την οποία θεματοποιεί σε ομιλία του 1975 (δημοσιεύτηκε μόλις το 2004) ο Κάφκα έχει υποδείξει τον «τόπο» της «πραγματικής ζωής» και αυτό φαίνεται να διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στην ομόλογη αναζήτηση του Φραγκιά: «Η πραγματική ζωή», σημειώνει ο Κάφκα (το παράθεμα από τον ίδιο τον Φραγκιά), «περνάει πάνω από ένα σκοινί που δεν είναι τεντωμένο ψηλά, αλλά σχεδόν ξυστά πάνω από το έδαφος περισσότερο για να μπερδεύεσαι σ' αυτό παρά να το περνάς σαν ακροβάτης».
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Έχω ασχοληθεί, σε παλαιότερη μονογραφία μου, με την πολυδιάστατη σχέση του Γρηγορίου Ξενόπουλου με τον κινηματογράφο1: δύο κινηματογραφικές διασκευές έργων...