Από τα παραπάνω καθίσταται εμφανές ότι οι κριτικοί της μεταστρουκτουραλιστικής περιόδου δίνουν προτεραιότητα στο αλληγορικό σχήμα λόγου έναντι του συμβόλου γιατί εκτιμούν σε αυτό το χάσμα μεταξύ της αφηρημένης έννοιας και του αντικειμένου που την αντιπροσωπεύει, ένα εννοιολογικό κενό το οποίο όπως είδαμε απεχθάνονται οι ρομαντικοί. Κι ενώ ο Paul de Man χρησιμοποιεί τη δυνατότητα της παραπεμπτικής πολλαπλασιαστικότητας του αλληγορικού σχήματος ως μέσο για την κατανόηση και την ανάλυση των θεμελιακών δομών της γλώσσας, ο W. Benjamin το εκτιμά σαν «μια στρατηγική με την οποία θα αντιμετωπιστεί η απειλή της εννοιολογικής απολυταρχίας που επιβάλλεται (σε ένα πολιτιστικό περιβάλλον) από τις μετωνυμικές ρητορικές δομές».
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Στην ποίηση του Μάρκου Μέσκου το παρελθόν του δημιουργού εμφανίζεται ως πηγή άντλησης εικόνων που συνδέονται με τον τόπο καταγωγής του, την Έδεσσα, και...
Το μεγαλόπνοο έργο του Νίκου Καζαντζάκη, και κυρίως η Οδύσειά του, παραμένει ένας τηλαυγής φάρος, που θα εμπνέει με το βάθος του στοχασμού του πολλές ακόμα...
0
Αγορά
