Μιλούν' Αισθάνεσαι πως ό,τι κάνουν είναι ένας κόσμος από σκιές. Μιαν άχνα αδειοσύνης, ήττας αφήνουν γύρω· ακόμη και το σπίτι τους, ο κήπος, όλα εδώ. Κι έχουν τον Αλφ, την Ακτίνα, την Ζενού, όλα εκείνα τα κλουβιά με τους σκύλους για να μην γονατίσουν από την ερημιά που απλώνεται σαν μια κίτρινη έρημος μέσα τους. Να καταχωνιάζεται, ακόμη, ό,τι είναι κάτι άλλο, να παραμερίζεται και η κρυφή τους, ίσως, απελπισία. Λες ότι αποζητούν τον κάματο ετούτον, τον παιδεμό για να ανασηκώνουν, να δοξάζουν, από μονάχοι τους, την ύπαρξή τους. Διαβάζεις στα επιφωνήματα, στην αγωνία, στα λόγια τους για το ασκέρι των σκυλιών τους -φωνές απελπισμένων που έχουν χαθεί μέσα σ' ένα δάσος- γυρεύοντας ένα μονοπάτι. Και λένε -λένε για τα ζωντανά τους- προβάλλοντας κάθε στιγμή ό,τι εξωραΐζει την ύπαρξή τους. Μια που είναι τόσο πικρό να πεις ότ' έχεις σπαταληθεί κι έσβησε από αβουλία ο πόθος ν' ακουστούνε μουσικές μέσα στο σπίτι κάτι, τέλος, που ξανοίγει την ψυχή σου. Και καταλαβαίνεις μέσα στον αέρα -είναι εκείνοι μέσα σε κλουβιά, όπου αλέθεται, χωνεύει ακόμη και η δυσανασχέτηση- η οργή- η έξαψή τους-
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Έτσι, η των ονομάτων επίσκεψις, που προτρέπει ο αθηναίος φιλόσοφος, στην περίπτωση του ποιητή Ορέστη Αλεξάκη, αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη για...
0
Αγορά
