Αυτές οι σκέψεις μάς γεννιούνται καθώς διαβάζουμε το βιβλίο του Ζακ Λακαρριέρ Λευκωσία: Η Νεκρή Ζώνη, που μόλις κυκλοφόρησε, σε ωραία μετάφραση της Βούλας Λούβρου, από τις εκδόσεις Ολκός. Το βιβλίο, που δεν έχει ακόμη εκδοθεί στα γαλλικά (επίκειται η γαλλική έκδοσή του από τον Ολκό), είναι πιο σύνθετο απ' ό,τι δηλώνει ο τίτλος του, γιατί εκτός από τα δύο κείμενα του Λακαρριέρ που περιέχει (το «Η διαχωριστική γραμμή», που γράφτηκε πρόσφατα και είναι το κεντρικό κείμενο του βιβλίου, και το παλαιότερο άρθρο με τίτλο «Γιατί παρατείνεται η σιωπή για τους πρόσφυγες της Κύπρου;», που δημοσιεύτηκε στη γαλλική εφημερίδα Le Matin στις 21-9-1977), περιλαμβάνει ακόμη ως συνοδευτικές του κεντρικού κειμένου 20 ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Πανικού Χρύσανθου με τοπία της Νεκρής Ζώνης και ένα εισαγωγικό κείμενο στο όλο βιβλίο («Κύπρος, χωρισμός ή επανασύνδεση;») του Pierre Blanc.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Οι ποιητές δεν λένε πάντα την αλήθεια. Ή, για να το πούμε αλλιώς, αυτή η τελευταία δεν τους είναι πάντα προφανής και ενεπίγνωστη, ώστε να την εκφέρουν...
Το μελέτημα που ακολουθεί εισάγει σ΄ένα ερευνητικό δίπτυχο που έχει σχέση με τη δια βίου ταλάντευση του Κώστα Βάρναλη, όπως τη διακρίνω να εμφανίζεται...