Ο Παύλος Μάτεσις ανήκει αναμφίβολα στους κορυφαίους νεοέλληνες θεατρικούς συγγραφείς, με εξίσου αξιοθαύμαστη προσφορά στο χώρο του μυθιστορήματος, του διηγήματος και της μετάφρασης. Από τα δεκατρία θεατρικά έργα που έχει εκδώσει, ως το 2003, αποδελτίωσα ενδεικτικά πέντε απ' αυτά, με στόχο να μελετήσω σε ένα πρώτο στάδιο τα ιδιαίτερα γνωρίσματα του θεατρικού του λόγου. Η εύστοχη εμφατική υπόμνηση του Θ. Γράμματα (Το ελληνικό θέατρο στον20ό αιώνα, Α' τόμος, Αθήνα 2002: Εξάντας, σ. 345), ότι «το θεατρικό κείμενο δεν γράφεται για να διαβαστεί, αλλά για να παρασταθεί», βρίσκει την καλύτερη επιβεβαίωσή της στη δραματουργία του Π. Μάτεσι, ο οποίος επιμένει σχολαστικά στις σκηνικές υποδείξεις, καθώς έχει βαθύτατη επίγνωση των ατελειών της συμβατικής γραφής να αποδώσει τα αισθήματα των προσώπων του έργου, αλλά και της σημασίας που έχουν οι σκηνικές οδηγίες και η κατάλληλη ερμηνεία των παραγλωσσικών φαινομένων. Στο έργο Η βουή (σ. 10) τονίζει: «Οι σκηνικές οδηγίες αποτελούν αναπόσπαστο -και αναπόδραστο- μέρος του κειμένου και του θεατρικού πράττειν, συμπληρώνουν ή ολοκληρώνουν τον λόγο, εγκαθιστούν την «Όψιν» και είναι μέρος της δράσης. Συχνά αντικαθιστούν, ή και υποκαθιστούν, τον διάλογο». Στο Ενοικιάζεται φύλακας άγγελος ο συγγραφέας σε μια σκηνική οδηγία τονίζει τη σημασία της μουσικής και του φωτισμού (σ. 117-118): «Οι δύο ηθοποιοί αλαφιάζονται. Μετά, η μουσική εισβάλλει, όχι ως υπόκρουση: πρωταγωνιστεί, είναι η πλοκή. Οι δύο ηθοποιοί μαγεύονται. Έχουν ξεχάσει, απαρνηθεί τα προηγούμενα, ακόμα και τους ρόλους τους. Ε ί ν α ι στη μουσική».
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η ποιητική αποτελεί συνεπώς όχι έναν τόπο αποξήρανσης του εγώ, αλλά πεδίο διευρυμένων αναδιπλώσεών του, οι οποίες αφορούν ως επί το πλείστον στην αναζήτηση...
0
Αγορά
