Αντιπροσωπευτική είναι η περίπτωση της Εξορίας, έργο στο οποίο η πρόσφατη μεταπολεμική και μετεμφυλιακή ιστορία της νεότερης Ελλάδας ζωντανεύει παραστατικά. Αλλά πολύ περισσότερο από τα ίδια τα γεγονότα είναι οι συνέπειές τους που βαραίνουν στη δραματική πλοκή και τα αποτελέσματα τους που λειτουργούν καταλυτικά στη συνείδηση των ηρώων, επιφέροντας αλυσιδωτές συνέπειες. Για μια ακόμα φορά ο Παύλος Μάτεσις διαφεύγει έντεχνα την παγίδα του ηθογραφισμού που αποτελεί πρόκληση αλλά και κίνδυνο για κάθε συγγραφέα αυτού του είδους, αποδίδοντας στο θέμα του ένα γνήσια ελληνικό χαρακτήρα, χωρίς να υποβαθμίζεται η γενικευμένη αναφορά του. Η «αυλή» στο συγκεκριμένο έργο εμπλουτίζει κατά πολύ τον εμβληματικό χαρακτήρα που διαθέτει η παρουσία της στο μεταπολεμικό ελληνικό θέατρο, όπως αυτή καθιερώθηκε ήδη από το 1957 με την Αυλή των Θαυμάτων του Ιάκωβου Καμπανέλλη και αναδείχνεται σε χώρο υπαρξιακού εγκλεισμού, ενός αναπόδραστου παρόντος, ενός τόπου κυριολεκτικής και μεταφορικής «εξορίας» για την κεντρική ηρωίδα. Ως τέτοιος ο συμβολισμός της διολισθαίνει από το επίπεδο του αντικειμενικού στο επίπεδο του οντολογικού, διαδικασία που την τοποθετεί στο μεταίχμιο ανάμεσα στην παραδοσιακή σημασία μιας εκκοσμικευμένης, κοινωνικά ακαταξίωτης και υπαρξιακά αδικαίωτης πραγματικότητας και μιας άλλης, σχεδόν υπερβατικής, που αγγίζει τα όρια της «μοίρας» για τα άτομα που διαβιώνουν σ' αυτή.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ο Σωτήρης Σαράκης, ένας από τους πιο σεμνούς και ουσιαστικούς ποιητές της Γενιάς του '70, παρά την όψιμη δημοσίευση των ποιημάτων του, το 1994, (ενώ...
0
Αγορά
