Τα Γράμματα στη Ραχήλ είναι 254 επιστολές, σημειώματα, επισκεπτήρια, αφιερώσεις και ένθετα ποιήματα που ο Παλαμάς στέλνει στην Ελένη Κορτζά από το 1922 έως το 1930. Η τελευταία επιστολή του 1935 είναι ουσιαστικά ένα requiem: «Το χέρι μου το δεξί είναι παράλυτο [...] Εγώ, έχασα όλα μου.» Η αλληλογραφία με την Κορτζά αρχίζει όταν ο Παλαμάς είναι 64 χρονών και εκείνη 21. Ωστόσο δεν γνωρίζουμε τίποτα για τις επιστολές της Κορτζά και όσα -λίγα- μπορούμε να συμπεράνουμε γι' αυτές και για τα όσα γράφουν είναι μέσα από τις (ανταπαντητικές) επιστολές του Παλαμά, οπωσδήποτε δηλαδή μέσα από μια άλλη, ξένη προς αυτές οπτική γωνία. Τα Γράμματα στη Ραχήλ είναι λοιπόν μια μονωδία, αλλιώς η ηχώ μιας φωνής σε πολλά γράμματα μακράς διαρκείας. Παρευρισκόμαστε δηλαδή σ' ένα επιστολικό duo από το οποίο όμως δεν ακούμε παρά μόνο μία φωνή, εκείνη του Παλαμά. Από αυτή την άποψη και συνομολογούντων των χαρακτηριστικών του είδους, στα οποία πρόκειται να αναφερθώ, τα Γράμματα στη Ραχήλ θα μπορούσαν να συγκριθούν με τα Πορτογαλικά γράμματα (Lettres Portugaises, 1669) του Guilleragues ή με Τα Γράμματα της μαρκησίας στον κόμη P (Les lettres de la marquise de M au compte de R, 1732) του Grebillon, με τον Βέρθερο (1774) ή ακόμα και με τον Αλέξη (Alexis ou le traite du vain combat, 1929) της M. Yourcenar.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η γενοκτονία 500.000.000 ζώων που προκλήθηκε από τις καταστροφικές πυρκαγιές, μακάρι να ήταν ένα περαστικό όνειρο, από εκείνα του εφιαλτικού νυχτερινού...
Τον θείο μου τον Λουκά, αδερφό της μάνας μου, τον λέγαμε Λομπίτο. Το Λομπίτο είναι ένα λιμάνι στην Αγκόλα και ο Λουκάς έζησε εκεί πολλά χρόνια κάνοντας...