Σαν ένα από τα πιο παλιά είδη της εφαρμοσμένης κριτικής της λογοτεχνίας θεωρείται η ηθικιστική κριτική. Θεμελιώδες κριτήριο της ηθικιστικής κριτικής είναι ο βαθμός της συμβολής του λογοτεχνικού έργου στην ηθική εξέλιξη του ανθρώπου. Είναι φανερό πως με τα σύγχρονα δεδομένα της κριτικής λειτουργίας αυτό το κριτήριο είναι πλέον πολύ στενό. Πρόκειται, επομένως, για ένα ξεπερασμένο είδος κριτικής το οποίο, σε ό,τι αφορά στη νεοελληνική κριτική, είχε ανθίσει τον 19ο αιώνα, κάτω από το αίτημα του συνδυασμού του τερπνού με το ωφέλιμο, το οποίο, ωστόσο, αποτελούσε συνήθως μια μεταμφίεση του τερπνού ως ωφέλιμου, παρά το αντίθετο, μια και το ωφέλιμο δύσκολα μπορούσε να αναχθεί στο τερπνό. Από τη στιγμή που το κυρίαρχο λογοτεχνικό είδος στον ελληνικό 19ο αιώνα ήταν η ποίηση, η ηθικιστική κριτική εστιαζόταν σε ποιητικά έργα, στηλιτεύοντας συνήθως τα συμπτώματα του άκρατου βυρωνισμού, όπως τις αιμομιξίες και γενικώς τη ρομαντική υπερβολή των παθών. Παρ' όλα αυτά, τα πρότυπα της ηθικιστικής κριτικής παραδοσιακά προέρχονται από την ανάγνωση μυθιστορημάτων και δίνουν έμφαση στις ίδιες αρχές κρίσης που εφαρμόζουμε όταν κάνουμε εκτιμήσεις πράξεων σε κανονικές συνθήκες της καθημερινής ζωής. Το πιο χαρακτηριστικό δείγμα από την ελληνική λογοτεχνία του 19ου αιώνα αποτελούν οι πολύ έντονες αντιδράσεις που προκαλούσε η μετάφραση ξένων μυθιστορημάτων, με κυρίαρχη περίπτωση εκείνη της Νανάς του Ζολά.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
