Η αμφισημία είναι ένα στοιχείο που έχει θεμελιώδη, συστατική σημασία για το έργο του Κώστα Στεργιόπουλου, το ποιητικό και το πεζογραφικό. Προεκτείνοντας μάλιστα τη διερεύνηση της έννοιας της αμφισημίας και στην άλλη όψη της εισφοράς του στα γράμματα -και εδώ εννοώ τα κριτικά του μελετήματα- θα μπορούσα να πω ότι, ενώ ο τρόπος με τον οποίο κινείται γενικότερα ο συλλογισμός του, όταν εξετάζει φαινόμενα της λογοτεχνίας, είναι καθαρά επαγωγικός και προχωρά από τις επιμέρους παρατηρήσεις στις συνολικές αποτιμήσεις, το ενδιαφέρον του γίνεται αμεσότερο και εμφανώς εντονότερο όταν αναλαμβάνει να αναλύσει -ερμηνεύοντας ένα ποιητικό ή πεζογραφικό κείμενο- την ύπαρξη και τη λειτουργία κάποιων συμβόλων του. Ας θυμήσω, για να ολοκληρώσω και να κλείσω αυτή τη μικρή και όχι τόσο περιττή εισαγωγική παρέκβαση, πόσο γόνιμες υπήρξαν ειδικότερα οι προσεγγίσεις του σε διηγήματα, μυθιστορήματα ή ποιήματα δημιουργών του 20ού αιώνα που με τη γλώσσα και την τεχνική τους ανέδειξαν και διεύρυναν την παράδοση του ελληνικού συμβολισμού. Και εδώ αναφέρομαι όχι μόνο στους ποιητές που εμφανίστηκαν μετά το 1915-1920, στους λεγόμενους νεοσυμβολιστές, αλλά και σε εκείνους που μετά το 1930 έδειξαν με το έργο τους ότι η έννοια του συμβόλου δεν ακυρώθηκε ούτε και συρρικνώθηκε με την επικράτηση του ελεύθερου στίχου ή με την κυριαρχία του ρεαλισμού στη μεταπολεμική πεζογραφία. Αν διατρέξουμε προς τούτο τους πέντε τόμους δοκιμίων του Στεργιόπουλου, με τον γενικό τίτλο Περιδιαβάζοντας -έναν τίτλο που επίσης συντηρεί κάτι από το πολύ χαρακτηριστικό για τον ποιητή της Αλλαγής φωτισμού (1984) αίσθημα της αποδημίας και της περιπλάνησης- θα αναγνωρίσουμε αμέσως πόσο γόνιμα και πόσο ευρηματικά «συνομίλησε» με συγκεκριμένους παλαιότερους ποιητές.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€