Επειδή ένας πειστικός τρόπος επαληθεύσεως της γενικότερης ισχύος μιας μεθόδου είναι να την εφαρμόσει κανείς σε έναν χώρο διαφορετικό από τον αρχικό, προτίθεμαι εν συνεχεία με την βοήθεια της «μεθόδου Culianu», να αποδείξω ότι το μυθιστόρημα Έξι νύχτες στην Ακρόπολη του Γιώργου Σεφέρη βασίζεται σε ένα γνωστικιστικό «σενάριο». Η θέση ή μάλλον η υπόθεσή μου είναι εν προκειμένω ότι, στο περί ου ο λόγος έργο του, ο Έλλην συγγραφέας πραγματώνει έναν από τους θεμελιώδεις μύθους του Γνωστικισμού. Επιπλέον, ο Σεφέρης καταθέτει εδώ την δική του, πρωτότυπη εκδοχή του σχετικού μύθου, η οποία, βεβαίως, είναι αδύνατον να εντοπισθεί στην σωζόμενη γνωστικιστική και/ή δυϊστική φιλολογία, πλην όμως δεν παύει να υφίσταται ως συνδυαστική δυνατότητα του συστήματος. Η παραπάνω μεθοδολογική επιλογή μου δεν θα με εμποδίσει ωστόσο να αναζητήσω, πού και πού, αναλογίες ανάμεσα στην σεφερική εκδοχή και σε μία ή άλλη των ιστορικά υπαρκτών Γνώσεων.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Τα ποιητικά τραγούδια του Ελύτη χαρακτηρίζονται από ενδιάθετη και έντονη μουσικότητα. Η σχέση τους με τη μελωδία και τη μελοποίηση εγγράφεται στη δομή,...
0
Αγορά
