Στη μελέτη αυτή θα ακολουθήσουμε την πορεία δύο προσώπων του ατρειδικού μύθου στη νεότερη ελληνική δραματουργία: της Κλυταιμνήστρας και του Αγαμέμνονα, διότι αυτά τοποθετούνται στο κέντρο του μυθικού κύκλου των Ατρειδών, επωμίζονται το βάρος των προγόνων τους και, με τη στάση τους, παίζουν καθοριστικό ρόλο στη μετάδοση του βάρους αυτού στους απόγονούς τους. Επιπλέον είναι δύο πρόσωπα που, ακριβώς χάρη στη θέση που τους επεφύλαξε ο μύθος και η λογοτεχνία, μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό παράδειγμα για τις προτιμήσεις των συγγραφέων έναντι του «καλού» και του «κακού». Γιατί η μελέτη του βασιλικού ζεύγους προκαλεί, συν τοις άλλοις, και τον ηθικό στοχασμό. Πόσο μπορεί να παρεκκλίνει η ισορροπία του καλού και του κακού, πόσο σταθερή είναι στο θέατρο η ζυγαριά της ηθικής και πόσα προσωπεία μπορούν να φορέσουν τα μυθικά πρόσωπα από έργο σε έργο; Τα γεγονότα της Αυλίδας, είτε στη «σοβαρή» αισχύλεια είτε στην ειρωνική ευριπίδεια εκδοχή τους, παρουσιάζουν έναν άδικο Αγαμέμνονα και μια δίκαιη Κλυταιμνήστρα. Αυτό αντιστρέφεται αργότερα όταν ο Αγαμέμνων επιστρέφει στις Μυκήνες. Πού βρίσκεται τελικά η αλήθεια του μυθικού προσώπου;
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Η ποίηση συνιστά κατά κύριο λόγο τον στίβο της αναμέτρησης του υποκειμένου με ό,τι το κατατρύχει, με ό,τι το εξουθενώνει ή το απειλεί. Αλλά αποτελεί, αντιστοίχως,...