Καθώς περνούν τα χρόνια, ο Σεφέρης συναισθάνεται όλο και πιο βαθιά πως τα κουρασμένα πόδια του έχουν αρχίσει να τρεκλίζουν κατεβαίνοντας τη σαρακοφαγωμένη σκάλα της ζωής. Ξέρει πώς η άνοιξη, το καλοκαίρι, ακόμα και το φθινόπωρο της ζωής του έχουν περάσει πια, και πώς βρίσκεται κιόλας στο κατώφλι της τελευταίας εποχής στον κύκλο της ζωής. Πρέπει να βιώσει τις οδυνηρές εμπειρίες της βαρυχειμωνιάς που περιμένει κάθε άνθρωπο σε αυτό το τέρμα. Αυτές οι εμπειρίες είναι ιδιαίτερα επώδυνες για έναν άνθρωπο που σε όλη τη ζωή του αναζητούσε με ασυγκράτητο πάθος το φως, που ήξερε πως κατά βάθος ολόκληρο το είναι του ήταν ζήτημα φωτός, ενός ανοιξιάτικου φωτός. Κι όταν λέω επώδυνες εμπειρίες, εννοώ όχι μόνο τα συναισθήματα ενός άνθρωπου που βλέπει το σώμα του να γερνάει και να απονεκρώνεται σιγά σιγά, αλλά και τις εμπειρίες ενός μεστωμένου άνθρωπου, με αποκρυσταλλωμένους κανόνες ζωής, με κώδικες που υιοθέτησε παραμερίζοντας συνειδητά σε όλη τη ζωή του το σκάρτο από το γνήσιο ή έστω ό,τι εκείνος είδε σα σκάρτο από ό,τι ο ίδιος θεώρησε γνήσιο σε ένα σκληρόκαρδο, αλλότριο, απονεκρωμένο και αδιάφορο κόσμο.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
