Το τμήμα εκείνο του έργου του Μπόρχες, το οποίο αναμφίβολα άπτεται του μεταφραστικού πεδίου, εμφανίζεται εκ πρώτης όψεως αρκούντως ισχνό. Πρόκειται για κάποιους (όχι πολλούς) ξένους συγγραφείς που έχει μεταγλωττίσει στα ισπανικά, εκ των οποίων τέσσερις σε αυτοτελή βιβλία, μεταξύ 1932 και 1960, καθώς επίσης και για τρία «μεταφρασεολογικά» πονήματα περιληφθέντα στις τρεις κυριότερες συλλογές δοκιμίων του - από το 1932 έως το 1952. Στα ανωτέρω μπορούμε να προσθέσουμε μερικά, δημοσιογραφικής, μάλλον φύσεως σημειώματα γύρω από την μετάφραση (ή από συγκεκριμένες μεταφράσεις), τις κατά καιρούς επί του ίδιου θέματος αποφθεγματικές ρήσεις του, και αυτά είναι όλα. Βεβαίως, μεταξύ των έργων που ο Αργεντινός συγγραφέας έχει προσεγγίσει με την ιδιότητα του μεταφραστή συγκαταλέγονται μερικά αριστουργήματα της νεωτερικότητας, που η απόδοσή τους συνιστά μεγίστη πρόκληση για τις «αντοχές» της (όποιας) γλώσσας-στόχου. Βεβαίως, με τις δεδηλωμένα θεωρητικές παρεμβάσεις του, ο Μπόρχες στόχευε πάντα στην ίδια την καρδιά, δηλαδή στα πιο καίρια προβλήματα της μεταφρασεολογίας:
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ο λυρισμός και η περιπέτεια της ύπαρξης αποτελούν ένα μόνιμο, δίδυμο διακύβευμα στην ποίηση του Ορέστη Αλεξάκη. Ο λυρισμός αρδεύει την επίμονη κλίση του...
0
Αγορά
