Δεν πείραζε που δεν θα 'μασταν παρόντες στην παράδοση. Την παράδοση την είχαμε ήδη δει. Πολλές φορές, ξανά και ξανά. Είχαμε, μύριες φορές ήδη, ζήσει την ιεροτελεστίαν εκείνη, που ο αποδέκτης της δεν είχε ακόμη γεννηθεί. Την είχαμε ζήσει, την στιγμή που είχαμε επινοήσει. Σ' εκείνον τον συμβολισμό κλείσαμε την πνοή μας. Και όχι στην ματιά του μέλλοντος. Αυτό, δεν το χρειαζόμασταν, πλέον. Δεν χρειαζόταν -δεν χρειαζόμασταν πια- τίποτε άλλο. Δεν χρειαζόμασταν, πια, άλλη θέληση. Δεν χρειαζόμασταν πια, πιο πολύ, άλλο πάθος. Σ' αυτές τις φυσαλίδες των ψαριών βρίσκεται τώρα η πνοή μας. Για να την δει όμως κανείς, πρέπει να βυθιστεί, καμμιά φορά χωρίς ελπίδα, καμμιά φορά ε π ε ι δ ή απέμεινε χωρίς ελπίδα. Και τότε, ο μόνος δρόμος για να μάθει, του φαίνεται θα δεις μόνον τού φαίνεται πως είναι προς τα κάτω. Μες στον βαθύτερο βυθό, μες στον σκληρότερο πνιγμό, μέσα στον κόσμο εκείνον, τον πιο άγνωστο, τον πλέον σκοτεινό -όπως νομίζουμε, γιατί δεν έχουμε το φως στα μάτια εμείς- στον κόσμο τον ταπεινότερο, καθώς πιστεύουμε, στην άγνοια μας επιπλέοντες -σ' αυτόν τον κόσμο, που αν δεν πνιγόμασταν δεν θα γνωρίζαμε ποτέ- σ' αυτόν τον κόσμο, που με συγκατάβαση μας χαμογελά για την ατέλειά μας, για την ανικανότητά μας να ζούμε σε κατάσταση πνιγμού, για την σοφία μας, ακόμη, ν' αναγνωρίσουμε σ' εκείνον τον κόσμο τον -έστω- άγνωστο (κι ίσως ακόμα, έτσι, ν' αναγνωρίζουμε στην άγνοιά μας, σε ό,τι αυτή κρύβει και ποτέ δεν θα γνωρίσουμε ως το τέλος), ν' αναγνωρίσουμε, λοιπόν, σ' αυτόν, την δύναμη να ορθώσει το βάρος της ελπίδας μας, μαζί και της αγνοίας μας -σ' αυτόν τον κόσμο της ανώσεως, που -εν πρόνοια- μας χαρίστηκε (ο κόσμος, όσο και ο νόμος, της ανώσεως)- σ' εκείνην την πρωτόγνωρη κατάσταση πνιγμού, αποκτούμε την ελλείπουσα διάσταση, το βάρος που χρειάζεται να υψωθούμε.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
