Προσπάθησα, αρχή αρχή, να δώσω μια προσωπική ερμηνεία στον τίτλο του βιβλίου: «Πάντα λίγο νωρίς». Τι να σημαίνει; Και γιατί ετούτη την πολύσημη φράση να την έχει εκφέρει ένας που είναι στα τέλη του; Όπου, ίσως, να 'ταν ο ποιητής; Ο ποιητής ξεχασμένος σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο. Ένιωσα πως, πράγματι, όλα, τα πάντα, διέπονται από το στοιχείο του πολύ νωρίς, καθώς βρίσκονται σε αέναη κίνηση, αλληλεπίδραση κι εξέλιξη, υποκείμενα στη σφαίρα του μη προβλεπτού, στερούμενα έτσι την οριστικότητα. Όπως και σκέψεις και εκτιμήσεις μας, αποφάσεις κι εγχειρήματα μας, ο ίδιος ο εαυτός μας. Και, βέβαια, ο ποιητής μονάχα, έχοντας στοχαστεί για το ευμετάβλητο, το πολύπλοκο των ανθρώπινων πραγμάτων, κι έχοντας τελειώσει το δρόμο του στη γη -και, για τούτο, λησμονημένος σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο- λοιπόν, αυτός μονάχα μπορούσε να πει έναν τέτοιον λόγο: «Είναι πάντοτε λίγο νωρίς. Αλίμονο, είναι πάντα νωρίς». Δεν μπορείς να προσπεράσεις ετούτο το βιβλίο. Σε καλεί ν' ακούσεις φωνές που είναι και δικές σου κι ίσως να τις έχεις αψηφήσει. Από φόβο ή αδυναμία. Τις έσω φωνές σου, αυτές που τις ακούς πιο δύσκολα. Είναι μια γραφή ,θα την έλεγα ρευστή. Που εκφράζει τη σύγχυση του σύγχρονου κόσμου, την αβεβαιότητα, όπου το «ναι» ή το «όχι» δεν είναι σαφή και το νόημα του καλού ή του κακού είναι νεφελώδες. Στη γραφή ετούτη υπάρχει, συχνά, μια αύρα ποίησης, αλλά και μέρη σελίδων που θα μπορούσαν να αφαιρεθούν χωρίς να χάσει κάτι το κείμενο, όπως επίσης και κάποιοι διάλογοι που νιώθονται εγκεφαλικοί.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ο καθηγητής θεατρολογίας Βάλτερ Πούχνερ απολαμβάνει την ευρεία αναγνώριση και εκτίμηση του πνευματικού, επιστημονικού και καλλιτεχνικού κόσμου ως διαπρεπής...