Υπάρχουν λογοτεχνικά είδη; Ας θέσουμε την ερώτηση μ' έναν πιο ακριβή τρόπο: υπάρχουν μόνον έργα μοναδικά, που μπορούμε να ομαδοποιήσουμε όπως θέλουμε, αλλά πάντοτε με αυθαίρετο τρόπο, ή πρέπει να δεχτούμε την ύπαρξη πραγματικών ομάδων, φυσικών ειδών (especes), αυτόνομων λογοτεχνικών έργων καθορισμένων ακριβώς π.χ. εποποιία, τραγωδία, σονέτο; Για τον Croce, που δεν σταμάτησε να διαμαρτύρεται ενάντια «στα προηγμένα σε επίπεδο αισθητικών κατηγοριών λογοτεχνικά είδη, που έγιναν πραγματικά, συστηματικά και διαλεκτικά» (Croce, 1950, σελ. 172), η πρώτη υπόθεση είναι η καλύτερη, και τα είδη δεν αντιστοιχούν παρά σε εύθραυστες κανονικότητες που έχουν αξία περισσότερο κοινωνική παρά αμιγώς αισθητική. Για την κλασική και νεοκλασική παράδοση φαίνεται καθαρά ότι τα διάφορα πονήματα του πνεύματος έρχονται να τακτοποιηθούν περισσότερο σε προεγκατεστημένες θέσεις και κατέχουν έναν ορισμένο αριθμό κοινών γνωρισμάτων που επιτρέπουν ν' αναγνωρίσει κανείς την παρουσία ενός μοναδικού προτύπου. Αυτό, προφανώς, δεν είναι παρά μια απλούστευση, και συνεπώς μια σειρά εννοιών έρχεται να τοποθετηθεί γύρω από τους δύο πόλους. Αν θέλαμε να οδηγήσουμε το πρόβλημα σε μια φιλοσοφική συζήτηση, θα λέγαμε ότι έχουμε την επιλογή μεταξύ διαφορετικών ποικιλιών νομιναλισμού από τη μια -δεν υπάρχουν παρά «οντότητες», και οι κατηγορίες δεν είναι παρά απλές ονοματικές ετικέτες- και διαφορετικών ποικιλιών ρεαλισμού- τα γένη και τα είδη υπάρχουν έξω από τις οντότητες. Πρόκειται, λοιπόν, για μια μεταφορά, στο λογοτεχνικό πεδίο, της διαμάχης των Πανεπιστημιακών, και αυτή η διαμάχη θέτει ανάγλυφα την οντολογική άποψη του προβλήματος: ποιος είναι ο τρόπος ύπαρξης των λογοτεχνικών ειδών;
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
