Επειδή ο λόγος είναι περί 18ου αιώνα, κι επειδή καμία ιδιαίτερη αρμοδιότητα δεν αναγνωρίζω στον εαυτό μου σχετικά με το θέμα αυτό, ας μου επιτραπεί να υποδυθώ τον Huron του Βολταίρου ή τον Πέρση του Montesquieu, και, με κάθε αφέλεια, να θέσω το εξής ερώτημα: Που οφείλεται το γεγονός ότι, καθ' ημάς, η λυρική ποίηση ως είδος αναφύεται ακριβώς την ομολογουμένως «αντιποιητικη» αυτή περίοδο; Την, επί του προκειμένου, υπόθεσή μου, οι ειδικοί θα την θεωρήσουν μάλλον ευκόλως εννοούμενη, άρα παραλειπτέα, και τούτο στην καλύτερη των περιπτώσεων στην χειρότερη, μαντεύω ότι θα χαρακτηρισθεί απατηλός αντικατοπτρισμός, λόγω πλαγίου φωτισμού του αντικειμένου και θεωρήσεως του από εξωτερική σκοπιά. Ωστόσο, δεν νομίζω πως κάτι τέτοιο είναι εντελώς αθέμιτο όταν πρόκειται για έναν αιώνα που ανακάλυψε την γνωσιολογική αξία του ξένου, δηλαδή του εκ των έξω βλέμματος, επί των ιδίων και οικείων πραγμάτων. Στην ίδια σειρά ιδεών, πιστεύω ότι η απάντηση θα αναφανεί καλύτερα εάν πρώτα διευρύνουμε το πεδίο έρευνας και, σε μια βαλκανική πλέον προοπτική, δίπλα στην νεοελληνική ποίηση της εποχής -που είναι το πρωτογενές αντικείμενό μας αν λάβουμε επίσης υπ' όψιν -ως φαινόμενο δευτερογενές-την αντίστοιχη ρουμανική.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Με κάποια έκπληξη οι κριτικοί χαιρέτισαν την έκδοση μιας νέας συλλογής του Ελύτη το Νοέμβριο του 1995, τέσσερα χρόνια μετά την έκδοση των Ελεγείων της...
0
Αγορά
